Humuhumunukunukuapua’a Deel 2
Verenigde Staten
Noord en Midden Amerika
ThijsVDenBurg
Humuhumunukunukuapua’a Deel 2
Er wordt ook nog gesnorkeld in Hanauma Bay, een conservatie project ter bescherming van het koraalrif. Helaas snapt men het nog steeds niet en wordt er toch op het rif gestaan en gewoon aangeraakt. Dit soort mensen zal er voor zorgen dat het helemaal gesloten zal worden. De onderwaterwereld is weer volop aanwezig en de Hawaiiaanse turtle is binnen, alsook de reef trigger Fish. Deze laatste niet heel bijzonder, zijn lokale naam daarentegen: Humuhumunukunukuapua’a. Briljant. De laatste dag volg ik nog wat surflessen, dat is een must in het land waar surfen is uitgevonden. Helaas hebben ze deze dag de golfmachine uitgezet, maar met behulp van instructeur wordt de eerste golf meteen uitgereden, alsook de rest van het lesuurtje. Het uurtje daarna alleen gaat minder vlot en is het wachten en nog eens wachten. Gelukkig is daar de zeeschildpad weer om me gezelschap te houden door een beetje rond mijn bord te zwemmen. De andere tijd vul ik maar met het goede uitzicht van strak gespierde vrouwen billen die voor me ook verslagen op de plank liggen wachtend op een kleine rimpeling in het oceaanwater.
Maar de belangrijkste reden dat ik naar Hawaii ben gekomen zijn de actieve vulkanen. Ik boek een achteraf te dure toer maar als je wat wilt zien dan moet geld rollen. Een vlucht brengt me naar het ‘Big Island’. We bezoeken het Vulcano National Park. De trip houdt enkele stops in en korte wandelingen. Een strand met zwart en groen ‘zand’, diepe kraters, verharde lavastromen van vele jaren oud maar ook van 3 jaar geleden die de oude weg heeft overgoten. Wij hebben bij de zee minder geluk want er stroomt al een maand geen lava meer, dus waar ik voor gekomen ben is niet te zien (even ter verduidelijking het verkooppraatje was dat er 70% kans was, ben ik dus mooi weer in gelopen). We passeren nog stoomgaten waar het wel lekker warm is, voor de rest het regent bijna de hele dag op het begin na. We lopen door een ‘opgedroogde’ lavatunnel en uiteindelijk eindigen we op de top van de meest actieve vulkaan de Kilauea. Bij aankomst nog flinke mist maar naarmate het donker wordt komt de oranje gloed uit de krater tevoorschijn. Dit maakt heel veel goed en het is een bijzonder gezicht. De bus zit al vol maar ik blijf koppig nog een paar minuten staan. Dit is een beetje waarvoor ik kwam en als de buschauffeur me komt halen is het echt tijd om te gaan.
De laatste avond maak ik nog een avondwandeling op Waikiki beach, een heerlijke bries met de vlammende gaslampen achter me. Nog even op de rotsen in de branding staan en de zoute lucht op mijn lippen proevend, ogen dicht en opnemen. Wederom echt genieten en een heerlijke afsluiting van een weekje op een toeristisch paradijs.
Malaho Hawaii!
Foto's
