Sensatie in straten van Hollywood

Door: MarleenvM

Geplaatst op Apr 28, 2018

Hollywood is een stadsdeel van Los Angeles en niet altijd even veilig zeggen ze. We slapen in een motel aan de Hollywood boulevard met een twijfelachtig voorkomen. Een echt motel zoals je ze in films ziet. Slecht onderhouden en een zwembad waar je liever niet in wilt. De kamers zijn donker maar wel schoon. Ontbijt is er in de vorm van koffie en donuts, omgedoopt door ons als een FBI ontbijt. 

De eer van Hollywood is met name na zonsondergang twijfelachtig. Overdag rijden bussen vol toeristen af en aan en is het druk op straat. Er lopen veel bekende en minder bekende filmfiguren rond zoals Batman en Pinhead uit Hellraiser. Die laatste jaagt me de stuipen op het lijf als hij ineens achter me staat. Hij heeft lol in zijn werk maar ik ben een hartverzakking rijker. 

’s Avonds gaan we er voornamelijk er op uit met de auto en lopend komen we niet verder dan de seven-eleven supermarkt op de hoek. Echt heel veilig voelt het ook niet aan maar met een beetje gezond verzond is het ook niet gevaarlijk. Voor ons gevoel dan, want je weet maar nooit wat er achter gesloten deuren afspeelt. En ach als het achter die deuren blijft vind ik het wel best. 

Als we Hollywood gaan verlaten om verder naar het noorden te trekken stoppen we nog even bij de Subway waar we op dit vroege tijdstip de enige klanten zijn. We willen de dag het liefst beginnen met een goed gevulde maag.  Een broodje is dan wel een welkome afwisseling op de donuts. We nemen plaatst aan een tafeltje bij het raam. We kijken uit op het kruispunt en op een parkeerplaats die op een paar auto’s na leeg is. We hebben ook zicht op een trap buiten. Deze gaat naar de galerij boven de Subway. Er zitten een aantal jongeren op die trap lekker rustig wakker zitten te worden met een beker koffie en een sigaretje. Verder gebeurt er niet veel. We zien dit stukje Hollywood langzaamaan wakker worden.

We zitten op de wegenkaart om te kijken welke weg we moeten nemen als we sirenes horen. Die hebben we hier al vaker gehoord dus we kijken niet eens op. Maar als het lijkt alsof ze op de parkeerplaats staan kijken we toch maar even op van de kaart. Een politieauto staat pal voor de deur van de Subway en twee agenten komen met getrokken pistolen uit de auto. Gevolgd door meerdere politieauto’s die van alle kant aankomen met volle snelheid, loeiende sirenes en felle lampen. 

In een mum van tijd ziet het zwart van de agenten en de jongeren worden een voor een tegen de grond gewerkt. Eentje doet nog een poging om te ontsnappen maar een zeer alerte agent zet snel de achtervolging in. Ver komt de jongen niet en wordt al snel in zijn kraag gegrepen. Niet al te zachtzinnig worden alle arrestanten voorzien van tiewraps en moeten plat op de grond blijven liggen. Als men tegenstribbelt word dat vakkundig de kop in gedrukt. Geen geklaag, geen gezeur of iets dergelijks want daar is oom agent niet van gecharmeerd blijkt. En dit alles op slechts tien meter afstand van ons met alleen een raam er tussen. De medewerkers van Subway zijn niet onder de indruk. Dit gebeurt wel vaker, de jongeren vormen schijnbaar al heel lang een probleem. 

Ondertussen kijk ik nog maar eens even rond of er niet zomaar ineens een cameraploeg om de hoek komt, we zitten tenslotte in Hollywood. Geen candid camera, geen helikopters en geen filmset, het gewoon helemaal echt. Het dagelijkse leven in de straten van Hollywood. 

Inmiddels zijn er ook een paar agenten naar boven geweest en als ze terug komen worden ze vergezeld door nog meer arrestanten. Wij zitten met open mond alles gade te slaan. Real life entertainment tijdens je ontbijt. Hoe Amerikaans wil je het hebben? Op verschillende plekken op de parkeerplaats zijn groepjes van 2 of 3 arrestanten plat op hun buik tegen grond gewerkt en op straat staat inmiddels ook een grote brandweerauto met loeiende sirenes. 

Het broodje is inmiddels allang op en de route is ook uitgestippeld maar we moeten nog even wachten. Pas als het arrestantenbusje de jongeren heeft opgehaald wordt het lintje van de politie weg gehaald voor de deur van de Subway. We krijgen het sein dat we mogen gaan. Het enige wat nog krijgen een vragende blik van een agent terwijl hij een duimpje opsteekt. De Amerikaanse vorm van slachtofferhulp?