Muggenzifters!!
Alaska
Verenigde Staten
Marjan stolk
Muggenzifters!!
We hadden een lang traject achter de rug en zochten nu een camping.
Er moest van alles worden opgeladen en uitgebreid douchen leek ons ook niet verkeerd.
We aarzelden dan ook geen moment toen we langs de kant van de weg een prachtige camping zagen liggen compleet met vuurkorven en een groot groen grasveld
We liepen naar het typisch Amerikaanse woonhuis dat aan de rand van het terrein stond.
Op de waranda aarzelden we...nergens een bel....
"The door is open" luidde het vanuit het huis
Bedeesd gingen we naar binnen en stonden plotseling middenin een woonkamer met elanden-koppen aan de muur, opgezette vogels op een grote schouw en vanaf de vloer grijnsde een opengesperde berenbek ons toe.
Een oudere dame kwam ons stralend tegemoet en overviel ons met een spraakwaterval, kennelijk was ze meer dan blij om iemand te zien op deze, naar het in eerste instantie leek, uitgestorven camping.
Hoe kwamen we hier terecht?
Waar kwamen we vandaan?
En jeetje...waren we helemaal alleen als twee vrouwen?
En bestuurden we zelf de camper? Nou dat zou zij nooit durven..
Natuurlijk konden we overnachten!
En mochten we even binnen willen zitten....de deur bleef de hele nacht open!
Veel mensen kwamen binnen zitten want tegen de avond kwamen de muggen!!
Maar zij had daar iets op gevonden..!! Triomfantelijk keek ze ons aan...
Ten eerste spoot ze haar kleding in met DEET ( we meenden al iets te ruiken) maar....ze had ook kruiden die ze in brand stak in huis, dat kon helemaal geen kwaad...wilden wij er wat van voor in de camper...?
Met visioenen van een camper vol rook en een brandalarm wat niet meer stil te krijgen was bedankten wij haar vriendelijk.
Wel zei ik dat ik graag de batterijen van mijn camera wilde opladen .Geen probleem!
Ik kon binnenlopen wanneer ik wilde...
Nu werd ik op mijn beurt nieuwsgierig want, ze durfde dan wel geen camper te besturen maar vond ze het niet eng om de hele nacht haar deur open te laten?
Samenzweerderig gebaarde ze ons om mee te lopen naar een klein bureautje waar ze vervolgens een helemaal niet zo'n klein pistool uit tevoorschijn toverde...juist ja..
Het viel niet mee om aan deze dame duidelijk te maken dat we nu toch echt wilden gaan douchen want inmiddels was ze met een heel verhaal begonnen.
Hadden we de cabins al gezien die op het terrein stonden?
Ze waren voor de verhuur en stamden uit de tijd van de goudkoorts en... o, als we wilden mochten we best even binnen kijken...alleen niet in .....en ... want die waren verhuurd.
Door al het geratel verstonden we de namen niet goed maar met de belofte dat we zouden gaan kijken vluchtten we min of meer.
"Jullie kunnen hier morgenochtend ook ontbijten" riep ze ons nog na.
Eenmaal geïnstalleerd raapte ik al mijn moed bij elkaar en liep terug naar het huis om mijn batterijen op te laden.
Ik had geluk want de vrouw des huizes was kennelijk tijdens het televisiekijken in slaap gevallen en lag met haar hoofd achterover en haar mond wijd open snurkend op de bank.
Voorzichtig sloop ik de kamer uit .
Na het eten besloten we om de cabins toch eens te bezichtigen.
De eerste die we openmaakten was maar klein en zoals direct bleek, kennelijk verhuurd want er stond een fles wijn op tafel en er lag allemaal kleding. Snel deden we de deur weer dicht. Beetje gênant, dachten we nog...waarom hadden we ook niet beter naar die namen geluisterd?
De tweede cabin was iets groter en leeg.
Het was ongelooflijk leuk met heel veel originele details en een soort bedstede erin.
Aan de rand van het terrein stond een hele grote cabin en nieuwsgierig naar het interieur deden we ook daar de deur open.
Het was nogal donker binnen en het duurde dan ook even voordat het tot ons doordrong dat ook deze cabin was verhuurd.
Er lag een groot jachtmes op tafel en er stonden laarzen in de hoek en...
Op dat moment hoorde we achter ons een auto stoppen en een donker kijkend echtpaar stapte uit een Amerikaanse stationwagen.
Omslachtig begonnen we ons, nog staande in de deuropening, te verontschuldigen....we hadden het niet zo snel in de gaten...sorry dit is heel vervelend en een misverstand...maar ja, de mevrouw van de camping had gezegd...
De man leek het niet zo'n punt te vinden. de vrouw echter keek een stuk minder vriendelijk!
Zo snel we konden maakten we ons uit de voeten
Tegen bedtijd realiseerde ik me ineens dat mijn batterijen nog in het stopcontact lagen en omdat ik min of meer verwachtte dat de woonkamer al uitgestorven zou zijn liep ik onbekommerd naar binnen.
Dat bleek een misvatting want rond de televisie zat een groepje mensen .
Zodra de camping-eigenaresse me zag begon ze me uitvoerig voor te stellen.
Dit was een van de twee dames uit Holland waar ze over had verteld die helemaal alleen met een camper reden.
Een beetje gegeneerd pakte ik mijn opladers en precies op dat moment knalde de deur open.
De woedende vrouw van het Amerikaanse echtpaar liep op de nietsvermoedende camping-dame af en vroeg haar hoe ze het in haar hoofd had gehaald om mensen uit te nodigen om een kijkje in hun cabin te nemen!!!!
En die stomme toeristen hadden ook nog de deur al die tijd open laten staan zodat zij en haar man nu al een uur bezig waren om alle muggen te vangen!!!
Wanhopig zocht ik naar een gat in de grond om in te verdwijnen na de vraag..."Maar wie zijn dat dan geweest?"
Verontschuldigingen mompelend schoof ik achteruit naar de deur en eenmaal daar draaide ik me om en liep zo snel mogelijk weg.
Vaag ving ik nog iets op over kruiden....en verbranden.
Eenmaal in de camper hoorde mijn vriendin me ontzet aan.
"Laten we maar gaan slapen, er is nu toch niets meer aan te doen"
"Wel zielig voor die camping-mevrouw" zei ik nog, vanuit mijn slaapzak
"Ja" hoorde ik vanuit de andere slaapzak " maar toch..dan hoef je toch niet zo agressief te doen..."
Het werd stil en terwijl ik nog lag te piekeren en dacht dat mijn vriendin al in slaap was gevallen hoorde ik opeens uit het donker
"Muggenzifters!!!"
Het behoeft geen toelichting dat we niet meer zijn gaan ontbijten....
Foto's
