Ver weg in het ongerepte Alaska (deel 1: Denali National Park)
Ver weg in het ongerepte Alaska (deel 1: Denali National Park)
Na een aantal jaren sparen, plannen maken, inlezen, voorbereiden hebben we dan in oktober 2015 een reis naar Alaska geboekt. De natuur zou ongerepter zijn dan in Canada dus dat wilde wij zien.
Zeker nu we nog geen kinderen hebben is het makkelijker zo’n lange autorondreis te doen in Alaska.
Juni 2016 zijn we na een week IJsland, stop/over met Iceland air, doorgevlogen naar Anchorage Alaksa. Omdat Anchorage ook de eindbestemming is van onze vakantie ervoor gekozen meteen te gaan rijden richting Denali National Park en Preserve. Onderweg zagen we Mount Denali (vroeger Mount McKinley genoemd) voor ons opduiken, prachtig! Na 4 uur rijden vanaf Anchorage kwamen we aan in de buurt van het park. We hebben bij Carlo Creek lodge 3 nachten overnacht. Leuke cabin van hout waarbij de deurklinken gemaakt waren van dierengeweien.
De volgende twee dagen zijn we Denali National Park en Preserve gaan bezoeken. Mount Denali is met 6194m de hoogste berg in Noord-Amerika. Op een heldere dag kan je de berg prachtig zien liggen. Het park is alleen bereikbaar per tour of shuttle-bus die we van te voren moesten boeken. Wij hebben de tour naar Wonder lake gedaan (deze tour duurt 11 uur round-trip). En de dag erop tour Ieielson (8 uur) die dezelfde weg rijd, want er is maar 1 weg in het park. Beide keren was het in de ochtend mistig en druilerig weer. Maar op de terugweg trok de lucht open en konden we genieten van prachtige kleuren op de bergen en in de weilanden. Vooral de kleuren in dit park hebben ons verbaast en verwonderd. Ook troffen we een mannetjes eland midden in een meer, indrukwekkend was dit! Verder werd er regelmatig in de bus geroepen dat er een Grizzly beer te zien was, echter kon je het stipje van de beer soms enkel waarnemen met een verrekijker, het blijft wildlife dus je moet geluk hebben. Naast beren en elanden hebben we ook vele rendieren getroffen, dallsheeps en een schitterende vos die de weg over stak.
De gids vertelde ons onderweg veel over het park. Zodra je het park binnen rijdt vind je geen eet- en drinkfaciliteiten meer. Je moet dus je eigen eten en drinken meenemen en eten deden we in de bus!
Bij de tweede tour waren we de bus halverwege even zat. We zijn toen uitgestapt en hebben een stuk gewandeld. Geweldig om te zien zoals dit Nationale Park nog bewaard is gebleven. Er zijn weinig aangelegde wandelpaden of picknickplaatsen. Ze willen de natuur in oorspronkelijke staat houden, en daar had ik diep respect voor!
Vol verwondering over het park zijn we gaan slapen om de volgende dag naar Fairbanks te rijden. In Fairbanks hebben we bij Svens Basecamp in een tent geslapen. Hier hebben we independence day gevierd met een BBQ op de campground, gezellig met allemaal toeristen en lokals.
Na twee dagen fairbanks zijn we richting Tok gereden, want vanaf Tok begon weer een ander hoofdstuk van onze reis, de reis naar Dawson city Canada over de Top of The World Highway.