Commercieel zalm vissen in Alaska (deel een)
Alaska
Verenigde Staten
MathuBloom
Commercieel zalm vissen in Alaska (deel een)
Deze uitnodiging begon in Costa Rica waar ik Eve (22) uit Homer, Alaska tegen kwam op een verlaten strand aan de Caribische zee. Ik vond haar interessant en wat arrogant (wat haar wel stond) en zij bleek mijn verhalen ook wel luisterbaar te vinden. We zouden elkaar nog vaker treffen de dagen erna, maar in diezelfde ontmoeting was ik al van harte welkom om haar in Alaska op te komen zoeken.
Kort uitgelegd: ik had toen een Station Wagon/huis waar ik in rondreisde die ik in Canada had laten staan om naar Mexico en Centraal Amerika te liften en rond te reizen. Mijn idee was om bij terugkomst bij mijn huis op wielen naar het noorden te reiden en de Yukon en Alaska te gaan bekijken.
Dus toen ik zeven maanden later inderdaad die kant op ging klopte ik op een dag bij haar op de deur en trad binnen.
Ze woonde momenteel weer bij haar ouders (walvis onderzoekers) in een prachtig, zelfgebouwd, houten huis in het bos waar je alleen maar van droomt terwijl er zo veel van zijn. Hun grote moestuin stond vol met de zoetste peultjes en dikste frambozen en elke dag bakten we brood en cinnemonbuns waarna we zonder zadel door de bossen galoppeerden op hun brede pony's terwijl we mosselen van de rotsen peuterden, deze bereidde en met veel witte wijn naar binnen lieten glijden terwijl we dromerig filosofeerden over ons bestaan bij het haardvuur. Puur idealistisch (nadat je dit vaker mee maakt word het ook moeilijker om tevreden te zijn met een rijtjes huis in de stad en een baantje in een restaurant waar je mede collega's niet eens weten hoe peultjes groeien of hoe je mosselen vind).
Afijn. Eva werkte een aantal uur bij een biologische (uiteraard) koffie drive-thru en een van deze ecologische koffie drinkers vertelde haar door het raampje dat ze op Kodiak Island nog mensen zochten voor de zalmvangs. Zij had zelf geen maand de tijd, maar lichtte mij in diezelfde avond waarna ik 32uur later in een vliegtuigje zat om dertig dagen op een inimini eilandje met 14 jonge gasten in acht kilo plastic kleding netten uit het water te sjorren.
Dat ging dus allemaal heel snel, onverwachts en des te spannender.
Van het laidback hippy Homer werd ik met een 20-zitter naar Anchorage gevlogen waarna ik en m'n rugzakkie in een Chesna verder gingen naar Kodiak Island, na Hawaï het grootste eiland van de USA. Er is hier geen toeristenmarkt, want de bewoners zijn aan het werk op zee en verdienen daar hun tevredenheid, imago en brood mee. Werkelijk het hele eiland is aan de gang met de krab, zeekomkommer, vis en dan vooral zalm vangst en voor de jonge meiden blijft er niets anders over dan mee te doen of om achter de bar de zeebonken bij thuiskomst op te vangen in de levendige kroegen.
Ik vloog echter over deze kroegen heen naar Larsen Bay, een zalmverwerkings 'camp/dorp' dat al sinds 1911 aan de gang is. Tijdens het vangst seizoen is het hier een drukke bedoening met honderden mensen die alle binnen komende zalm van de omliggende baaien binnen drie uur uitladen, roken, verpakken en weer verder op weg zenden; de rest van het jaar wonen er een stuk of tien oude knakkers en een paar van de 2300 kolossale Kodiak beren waar het eiland mee bezaaid is (ook goede zalmvissers).
Weston en zijn vrouw Diane stonden te wachten met de 'barch' een grote platte boot (een soort veer) en brachten me naar Bear Island in de mond van de Uyak Bay waar hun huis en het viskamp waren geplant.
We zijn gearriveerd bij het verhaal waar ik eigenlijk over wilde vertellen, maar schijnbaar moet ik nog veel leren over het schrijven van bondige, niet-te-veel-informatie-bevattende intro's hahaha. Ik zal nu dus eens beginnen aan een rustig en gedetailleerd deel twee over het verblijf op zo'n klein gebied waar 14 jongens al vier maanden zonder bier of sigaretten leven om twee keer per dag een aantal ton zalm uit de netten te peuteren:
Foto's
