Het Panamakanaal is te smal en de sluizen zijn te krap, daarom geeft het kleine land ruim vijf miljard dollar uit om het te verbreden, te verdiepen en van nieuwe sluizen te voorzien. Dat is heel veel geld. Maar het is ook heel snel terugverdiend, hebben ze uitgerekend: de capaciteit van het kanaal verdubbelt in 2014 en dat levert dollars op. Anderhalf miljard dollar aan inkomsten in 2010, voor een landje met drieënhalf miljoen mensen.

Hier bevind ik me in de Pedro Miguelsluis, de sluisdeuren klappen langzaam open en weer dicht als oude kaken; het hele systeem van gietijzeren deuren, van klinknagels en betonnen kolken stamt uit 1913, maar functioneert nog steeds. Alsof het vocht van de tropen, de martelende zon en de slagregens er geen vat op krijgen. Schutten duurt acht minuten, de sluizen draaien 24 uur per dag want elke minuut is geld.

In 2014 moet de uitbreiding van het dan 100-jarige Panamakanaal klaar zijn. De 16 nieuwe sluisdeuren zullen gigantisch zijn: 31 meter hoog, 57 meter breed en 10 meter dik. Ze moeten bestand zijn tegen aardschokken, aanvaringen en andere schade.
Een megaklus, maar ook een knap staaltje vakwerk. Panama explodeert en bijna iedereen heeft er mooie verwachtingen van.