De politie is je beste vriend.....

Door: Kokkeeri

Geplaatst op Apr 27, 2009

Omdat het nog een week duurt voordat ons vliegtuig naar Ecuador vertrekt, hebben we voldoende tijd om Panama-Stad te ontdekken. We laten ons door een taxichauffeur bij Residencial Turistico Volcán in de buurt van de oude stad afzetten. Door andere reizigers is dit hotel aangeraden. Natuurlijk probeert ook deze chauffeur ons weer onder te brengen bij een hotel van zijn broer of neef. Maar gehard door de ervaring van een half jaar reizen komen we toch bij de plek van onze keuze aan. Het lijkt erop dat we redelijk goed onderkomen hebben uitgezocht. De kamer ziet er schoon uit en er is tv en warm water. ’ s Avonds zie ik in mijn ooghoeken een grote schaduw over de muur bewegen. Ik schrik zodra ik de veroorzaker van de beweging herken. Een enorme spin schiet over de muur naar het plafond. Het is groter dan mijn hand en heeft lange harige poten. Mijn vriendin en ik kijken elkaar paniekerig aan. Wat te doen? Ik sta op en probeer het beest een flinke mep te geven met mijn slipper, maar hij is te snel en schiet weg tussen de plafondpanelen. Onze eerste avond in het hotel. We hadden net een mooie prijs bedongen voor een verblijf van zes nachten…..

De volgende dag - de spin niet meer gezien en bijna vergeten - trekken we erop uit om Panama-Stad te ontdekken. We lopen over de Avenida Central in de richting van de oude stad. De route gaat door het winkelgedeelte voor de gemiddelde Panamees. Veel lycra en stretch voor de weelderige vormen van de Caribische dames. Dichterbij de oude stad zien we meer westerse ketens zoals de McDonald’s en Burger King. Ik vind het toch altijd jammer om dit te zien, maar ja, ook wij in het Westen eten graag iets exotisch. Omdat sommige zijstraten er vervallen en verlaten uitzien, wandelen we alleen over de wat drukkere straten in dit deel van de stad. Ondanks de ‘dodgy’ zijstraten en de zichtbare armoede is deze wijk vanwege de afwijkende koloniale bouwstijl en ouderwets aanvoelende sfeer zeer aantrekkelijk. We komen opvallend genoeg weinig toeristen tegen. Later horen we dat toeristen meestal de oude stad met een georganiseerde tour bezoeken en de bus niet verlaten. Het zou niet veilig zijn. Wij geven er de voorkeur aan te voet kennis te maken met de diverse Panamese stadscultuur.

Maar niet iedereen is het eens met onze keuze om te lopen. Wanneer we op de terugweg van de oude stad weer in de buurt van ons hotel zijn, spreekt opeens een agent op mountainbike ons aan. Eerst denk ik, voor het eerst, dat we te maken hebben met corruptie. Zijn we door het rode licht gelopen of hebben we iets anders verkeerd gedaan en wil hij geld zien? Dat is niet het geval. De agent blijkt louter goede bedoelingen te hebben. Hij is van de toeristenpolitie en informeert naar onze plannen. Zou hij een goede tip hebben voor ons? Maar ook die aanname is voorbarig. Hij vindt het gewoon niet goed dat we hier lopen…... Onze uitleg niet afwachtend, houdt hij een taxi aan en duwt ons min of meer de auto in. Volgens de agent bevinden we ons in een gevaarlijke buurt en moeten we per taxi verder. We mogen niet verder lopen of met de bus mee. Voordat we er erg in zitten we in de taxi en zijn we op weg. Eigenlijk geen idee hebbend waar naar toe. De taxichauffeur wil toch wel graag weten waar we naartoe willen. We roepen maar de naam van een van de grote winkelstraten. Nadeel van deze goedbedoelde actie is dat we zelf voor de kosten van het taxiritje moeten opdraaien en uiteindelijk op een plek belanden waar we eigenlijk niet willen zijn.

Een ander nadeel is dat ons hotel in de buurt is waar we werden ‘onderschept’. De volgende dag lopen we er opnieuw. Op zoek naar wat nieuwe goedkope reiskleding. Na een half jaar slechts de keuze uit twee outfits in de rugzak wil je wel eens wat anders! En ja hoor. Op het moment dat we uit een winkel komen, verschijnen er twee agenten. Dezelfde meneer als een dag daarvoor wijst ons nogmaals op de gevaren van deze buurt. Hij raadt ons dringend aan om een taxi te nemen. We leggen hem uit dat ons hotel hier vlakbij is en dat alles goed gaat. Desondanks blijven ze ons volgen. Elke keer als we een winkel uitkomen, kijken we in de vriendelijke gezichten van deze zeer gezagsgetrouwe agenten. Ze raken zelfs een beetje geïrriteerd omdat we, ondanks hun aandringen, steeds niet met de taxi mee willen….Zelfs als we na de gebruikelijke lunch van rijst, kip en bonen uit een restaurantje komen, staan ze er weer.
Uiteindelijk weten we ze af te schudden door via de achterdeur een supermarkt te verlaten. We kunnen snel achter een vrachtwagen langs ongezien de weg oversteken en aan de scherpe blijk van onze bodyguards ontkomen. We zien nog net dat een van de twee is afgestapt en de supermarkt inloopt. Hij vindt waarschijnlijk dat we er te lang over doen. Enigszins gestresst van al die goede bedoelingen keren we terug naar ons hotel. De komende week zullen we op onze hoede moeten zijn. En goed moeten opletten. Niet op zakkenrollers of dieven, maar op de toeristenpolitie van Panama City!