ZAKENREISJE BOVENWINDSE
Sint Eustatius
Nederlandse Antillen
Gerholdt
ZAKENREISJE BOVENWINDSE
Ik had tijdens mijn eerste vakantie op Saba & Sint Eustatius nooit kunnen vermoeden dat ik daar ooit nog eens voor mijn werk heen zou gaan. Het bijzondere onverwachtse heeft deze week plaatsgevonden. Woensdag werd ik beëdigd in naam der Koning zodat ik bevoegd was mijn werkzaamheden op de bovenwindse uit te voeren.
Zondagochtend vroeg vetrokken Haroen en ik vanaf Bonaire via Curacao naar Sint Maarten, waar wij de middag besteden aan taxfree shoppen, wandelen langs de boulevard en de smaak van het bier op dit eiland testen.
Maandag ging de wekker voor de tweede opeenvolgende dag om 5.00 uur ’s ochtends af. De tijden van onze dienstreizen moesten we nog maar een keertje afstemmen met onze manager Om 7.00 uur kregen we het bericht dat er vanwege de windkracht geen vluchten vertrokken naar Saba, gezien de zeer korte landingsbaan
Na telefonisch overleg met het hoofdkantoor, het regelen van hotelkamers en vliegtuigstoelen besloten we om 11.00 uur naar Sint Eustatius te gaan waar we om 12.00 uur aankwamen en vanaf de middag onze Deurwaarderswerkzaamheden konden voorbereiden.
Ik verbaas mij over het aantal nieuwe luxe auto’s wat er op dit eilandje met 30km slecht geasfalteerde wegen, en 100km zandpaden rondrijdt. Drie Hummers, 1 BMW-X5 en meerdere Tucsons.
Met een goede uitleg en in kaart gebrachte adressen konden we op pad. De discussies zijn hier niet anders dan elders: “waarom moet ik belasting betalen”, “waarom is het zo’n hoog bedrag”, “wat doet Nederland met al ons geld”, of “ik heb helemaal niets verdiend, dus hoef ik ook geen belasting te betalen”.
Buiten een sportief volleybal avondje in de splinternieuwe sporthal van Statia viel er verder niet veel te beleven op het eiland. De avonden vermaakten we ons in een restaurant en met rum cola’s op ons balkon vanwaar we Saba en de nieuw verlichte landingsbaan helder konden zien, maar er nooit zijn aangekomen.
Hervonden vriendschap
Kristel, die ik in 2009 verloor in het bos bij Salento/Colombia, dook weer op uit de Caribische wateren rondom Sint Maarten. Ze woont in een prachtig huis op een heuvel met uitzicht over zee en verwilderde apen in haar tuin, ontsnapt uit de dierentuin. Zaterdag liet zij mij de Franse kant zien van Saint Martin, maakten we kennis met de arrogante Gendarmerie en twee leuke nieuwe vriendinnen uit Guadeloupe. Koninginnendag komen zij, bij mij op Bonaire vieren.
Precies op tijd was ik op het vliegveld om weer naar Dushi Boneiru en mijn knusse huisje en eigen bedje terug te gaan.
Foto's
