De Carribbean - Zo vind je het perfecte eiland
Columbus schreef het als eerste, toen hij in 1492 aankwam bij de Caribische eilanden:‘Ik zag zo veel eilanden dat ik bijna niet kon beslissen naar welk eiland ik als eerstewilde gaan.’ En dat is niet verbazingwekkend. De bekende Caribische eilanden hebbeneen grote aantrekkingskracht, met hun uitgestrekte palmstranden aan de turkooizen zee. Maar er zijn ook nog bijna 3500 (!) kleinere Caribische eilanden, elk met hun eigen karakter. Daar kun je bijvoorbeeld zwemmen in zwavelrivieren, of snorkelen met pijlstaartroggen. Of wat dacht je van het bezoeken van de oorspronkelijke bevolking van dit gebied: de Carib-indianen? Columbus’ gids van de Cariben, waarmee je het perfecte eiland voor jouw droomvakantie kunt vinden. Deel I: Dominica, St.Kitts, Nevis, Saba, Antigua en Barbuda. In de volgende editie, die 30 november verschijnt, deel II.
Zo vind je het perfecte eiland!
Door het tropisch regenwoud kronkelen riviertjes die veranderen in
watervallen. Bontgekleurde vogels fluiten er op los tussen de
metershoge varens, lianen en woudreuzen. Na drie uur, klimmen,
zweten, dalen en glibberen vormt een surrealistisch schouwspel het
decor. Uit spleten en gaten in het vulkanische gebergte stijgen
slierten hete gas op, ruikend naar rotte eieren. Spontaan
ontsprongen heetwaterbronnen brengen waterstroompjes tot het
kookpunt. En boven op de berg ligt het op één na grootste kokende
meer ter wereld aan je voeten: een met borrelend water gevulde
krater. Terwijl aan de voet van de berg de zon schijnt, trekken de
wolken zich boven samen en hangen als een douchegordijn om de
krater. Je loopt van de ene in de andere regenbui. Het is even
wachten voordat het melkkleurige dampende water zich laat zien,
maar de tocht is het meer dan waard. Dertig kilometer noordelijker
is er geen wolkje aan de lucht. Tussen de gecultiveerde begroeiing
van palmen en bananenbomen staan kleine gekleurde huisjes. Hier
wonen de laatste drieduizend Caribindianen. Het volk waarnaar het
Caribisch gebied is vernoemd. Een indianenmeisje wast de broek van
haar bedlegerige broer. Ze knikt bij de vraag of ik haar mag
fotograferen, maar gunt me verder weinig aandacht. Die blanken
hebben niets dan ellende gebracht, lees ik haar gedachten.
Klik om te kijken of de papieren
editie of
de digitale
editie nog
beschikbaar is.
