Hylarisch kappersbezoek in San Cristobal de Las Casas

Door: Rsteeghs

Geplaatst op Aug 26, 2010

Een reiziger met enigszins verwilderd haar is vaak een backpacker. Herkenbaar aan een bos door zon en zee gebleekt stro of aan vettige strengen en klitten die een beangstigende gelijkenis vertonen met dreadlocks. Niks mis met dreadlocks, maar als het gaat stinken ten noorden van de oren is het tijd voor maatregelen. Zelf bevindt ik me in deze positie na een paar maanden reizen door Centraal Amerika. Als ik door een van de dorre, geelbruine cactusvelden loop, ben ik bijna niet te onderscheiden van het landschap. Na vier maanden zonder knipbeurt is het dan ook tijd voor een kappersbezoek. R. is er ook aan toe. De laatste keer dat hij geknipt is betrof de kapster een backpacker uit ons hostel in Pavones in Costa Rica. Ze had die dag op goed geluk haar eigen haar geknipt en R. besloot dat ze ook een poging op zijn coupe mocht doen. Het idee op zich was goed, ware het niet dan ten tijde van de knipbeurt de kapster zo stoned was als een garnaal en onder het knippen een vurig betoog hield over het wel en wee van Britney Spears. Hierbij wild in het rond zwaaiend met de kappersschaar... Hylarisch voor de omstanders, maar minder veilig voor de klant. Gelukkig bleven de ogen en oren van R. gespaard en het eindresultaat was na veel bijschaven niet eens zo slecht, maar nu, anderhalve maand later, beginnen de onvolkomenheden toch iets zichtbaarder te worden.

In het Mexicaanse San Cristobal de las Casas, waar we op dat moment verblijven, gaan we op zoek naar een kapsalon. We vinden er een waar we voor nog geen twee Euro per knipbeurt geholpen kunnen worden, dat klinkt ons als een goede deal. Ik ben het eerst aan de beurt en in mijn beste Spaans probeer ik duidelijk te maken dat ik hetzelfde model wil behouden (lang haar in lagen) en dat alleen de punten van de bos stro bijgeknipt hoeven te worden. Zo gezegd zo gedaan, de kapster gaat aan de slag. De eerste tien minuten worden besteed aan haren wassen. De volgende tien aan haren kammen en het uitvoeren van een analyse van wat er gedaan moet worden. Deze analyse werpt blijkbaar zijn vruchten af, want in de volgende luttele vijf minuten worden in ongeveer acht knippen de punten eraf gehaald. Lange halen snel thuis zullen we maar zeggen, al is het helaas wel enigszins scheef. Blijkbaar is er toch iets misgegaan in de grondige analyse. Daarna volgt nog een föhnbeurt van ongeveer vijfentwintig minuten op de heetste stand, die de zojuist geknipte punten weer van nieuwe spleten voorziet.

Bij R. verloopt het patroon iets anders. Zijn kapster heeft geen uitgebreide analyse vooraf nodig, maar bestudeert elke haar nauwkeurig waarna ze hem direct millimetert. De knipbeurt van R. duurt net zo lang als mijn knip- en föhnbeurt bij elkaar. Verschil moet er wezen. Na ruim een uur worden we vriendelijk uitgezwaaid door de kapsters, schaar en tondeuse nog in de hand en staan we weer buiten in de felle Mexicaanse zon. Klaar voor het kweken van een nieuw cactusveld.