"Zwemmen met Walvishaaien"
Playa del Carmen
Mexico
LvanderVeer
"Zwemmen met Walvishaaien"
Mijn allereerste zelfstandige avontuur...
In tegenstelling tot mijn ouders, die nog nooit in een vliegtuig zijn gestapt, was ik op mijn 19de vol reislust en drang om de wereld te verkennen. Ik boekte een ticket naar Mexico. Playa del Carmen is één van de meest toeristisch ontwikkelde plekken in Mexico en op dat moment voor mij dus de perfecte uitstek om alleen heen te gaan. Ondanks dat mijn ouders een totaal verkeerd beeld hadden van Mexico en dachten dat ik zou eindigen met een koffer vol drugs of dood geschoten zou worden, ben ik toch gegaan. In Playa del Carmen verbleef ik om deel te nemen aan een taalcursus Spaans van drie weken op de school Solexico. Om meer van de cultuur te leren kennen, verbleef ik bij een Mexicaans gastgezin. Playa biedt een ideale combinatie tussen zon, zee, strand en ruïnes uit het mayatijdperk, welke in de diepgewortelde jungle verborgen als schatten verborgen liggen. Daarnaast is het nachtleven voor leeftijdsgenoten zeker genieten, overal gratis entree en drankjes voor de dames. Mijn hoogtepunt van de reis is echter het zwemmen met walvishaaien! Een andere student van de taalschool tipte mij hierover; waar de Caribische zee en de Golf van Mexico samenkomen, laten de walvishaaien zich in deze periode van het jaar zien om plankton te eten. Maar.. ik had nog maar drie dagen te besteden, dus besloot ik mijn plannen te wijzigen en zo snel mogelijk gezelschap te zoeken om met walvishaaien te gaan zwemmen. Helaas vond ik geen gezelschap en besloot ik alleen te gaan. Op de dag zelf toch maar even snel mijn ouders gebeld; Pap ik ga vanmiddag met walvishaaien zwemmen, wat vind je er van? Pap; Oei zou je dat wel durven? Ik; Uhm ja deze kans krijg ik misschien wel nooit meer! Pap; Oke, bel je me dan wel even als je weer veilig thuis bij je gastgezin bent? Ik; Ja is goed!
En daar ging ik vol goede moed de boot op om op zoek te gaan naar walvishaaien. We waren al bijna 4 uur onderweg en buiten een joekel van een zeeschilpad hadden we nog geen walvishaai gezien.. Omdat iemand anders misselijk was door de hoge golven, besloten we even een duik te nemen in de zee. 4 Uur van de kust af, midden op zee en dan erin springen, dat vond ik al doodeng! Al mijn zenuwen aan de kant gezet besloot ik toch maar de springen, oke dit valt best mee niets aan de hand, even met mijn duikbril kijken of er ook iets te zien valt onder me, nee helemaal niets, alleen maar blauw.....
Eenmaal weer in de boot zagen we na een half uurtje een enorme haaienvin boven het water uitsteken! Holy s..... wat schrok ik daar van! Pfff.. we hebben er een gevonden, met mijn hart in mijn keel trok ik mijn flippers aan en zette ik mijn duikbril op. Samen met de gids zat ik op de rand van de boot klaar om het water in te gaan. De boot werd eerst gepositioneerd voor de walvishaai zodat je je direct om kon draaien en meteen langs de walvishaai op kon zwemmen. Mijn hart begon steeds sneller te kloppen, ik keek naar die grote openstaande bek, waar hij zijn plankton mee op vangt, en ik dacht bij mezelf oke hier pas ik makkelijk in...... Goooo riep de gids en daar ging ik, hop het water in. Onderwater keek ik door mijn duikbril en een openstaande bek, welke evengroot is als mijn arm, kwam op me af. Snel zwom ik langs de haai op met de gedachte dat hij me niet naar binnen kon zuigen..... Naast de grote bek van de haai zag ik zijn piepkleine oogje, welke mij recht aan keek. Wat een kick!! Het dier van 8 meter lang had een prachtige huid waarvan lijkt alsof er diamanten op zitten, kom je bij de vin blijkt deze even groot als mijzelf te zijn. Allerlei gedachte raasde door mijn hoofd, wat als hij een zwiep geeft met die vin, dat overleef ik nooit. Maar al mijn verwachtingen zijn overtroffen, deze walvishaai doet geen vlieg kwaad! Wat een verbazingwekkend rustig dier, hier zit geen enkele agressie in. Mijn hartkloppingen verdwenen langzaam en ik durfde langer naast het dier te zwemmen om er echt van te genieten!
Eenmaal weer terug aan wal, voelde ik mezelf vol energie en om eerlijk te zijn is dit het gaafste wat ik ooit gedaan heb! In Playa ging ik naar de strandbar, waar alle studiegenoten zaten, om hen jaloers te maken! De volgende dag bedacht ik me dat ik mijn ongeruste ouders niet meer gebeld had. OEPS, die hadden natuurlijk de hele nacht niet geslapen!!!!! Maar gelukkig ik heb de reis overleefd...
Foto's
