Watervallen van blauw water, oftewel Cataratas de Agua Azul. Op de achtergrond zie je een klein stukje van twee van de vele plateaus waar het water naar beneden stroomt.
Langs de rivier waar het water zich ontspannen van plateau naar plateau laat meevoeren te midden van jungle-achtig groen, heeft zich een waar dorp aan straatverkopers en eettentjes gevestigd. Het geeft een sfeervolle en gezellige dimensie aan het natuurschoon.

Bij sommige eettentjes gaan de zaken goed, zij kunnen zich een bescheiden terras met plastic stoeltjes en een dak van gedroogde palmbladeren veroorloven. Voor de straatverkopers en andere eettentjes volstaat een zeil of dak van golfplaten.

Wij kozen voor een kleine tussenstop bij een eenvoudig en knus tentje met empanada's. De authentieke buitenkeuken mét het verkoopwaar waren een foto meer dan waard, het uitzicht behoorlijk jaloersmakend ;)

De reden dat ik jullie een foto van de te bakken empanada's laat zien i.p.v. de watervallen zelf? Al van kleins af aan wilde ik naar Mexico, niet vanwege de cultuur, natuur, de vriendelijke bevolking, de Maya-schatten, het fijne klimaat of het kleurrijke straatbeeld. Nee, ik wilde naar Mexico vanwege het eten. Zo lang als ik me kan herinneren is Mexicaans mijn favoriete keuken en hoe fijn was het dat ik me de hele dag tegoed zou kunnen doen aan het beste van die keuken in het land van herkomst zelf.
In de loop van de jaren zijn bovengenoemde redenen er stuk voor stuk bij gekomen voor een reis naar Mexico.
Vandaar, bij deze een kleine ode aan mijn eerste reisreden voor deze prachtige bestemming ;) Niet dé lekkerste maaltijd of het meest typerende eten, maar de beste food-foto van onze reis.