Blog van de week: Pech in Palenque
In 1984 vertrok Columbus Reisreporter pkoelewijn naar Mexico om daar af te reizen naar het plaatsje Palenque, een oude Maya-stad. De reis verliep niet geheel vlekkeloos, maar was zeker interessant te noemen. Wat haar allemaal overkwam lees je in de Topblog van deze week!
Foto's uit 1984 van de ruïnes in Palenque, Mexico
(Columbus Reisreporter pkoelewijn).
'De reis van onze winnende Reisreporter Hans naar Mexico zal zeker een stuk minder avontuurlijk verlopen dan de mijne in 1984..............
Slechts gewapend met een vliegticket, een autohuurreservering en
een stapel Travellercheques begonnen we ( mijn trouwe reisgenote en
ik) aan ons Mexicaanse avontuur.
Met Frommer's Mexico
on $ 20 a day ( Edition 1983, ja ik heb hem nog!) trokken we van
Mexico City naar het zuiden in onze Volkswagen Golf die vol
geduld de venijnige " Topes" nam die voor en na ieder stadje of
gehucht op de weg waren aangebracht om de voortrazende lijnbussen
tot bedaren te brengen en de levende have de kans te geven om op
tijd van de weg af te spurten. Het belangrijkste voor ons was om
niet achter een tweede klasse lijnbus te geraken, want dan vlogen
de bananen-schillen uit de open ramen op onze voorruit....
We kwamen op een vrijdagmiddag aan in Palenque en namen daar een
kamer in een door Frommer aanbevolen hotelletje met zwembad en
kamers met Humphrey Bogart fans. Bij nadere inspectie bleek het
water in het zwembad zo vies, dat we na het pootje baden schielijk
onder de douche sprongen. 's Avonds aten we in het aanpalende
restaurant en we gingen om 11 uur slapen. Morgen wachtte ons een
zware dag van steile piramides beklimmen, aldus Frommer. Helaas, we
hadden de ogen nog niet gesloten of er brak een ongelofelijk lawaai
los, vlak onder ons......we hadden een disco getroffen die elk
weekend hard rock aan de jeugd van Palenque serveerde.
Al door eerdere ervaringen wijs geworden, hadden we de kamer
gelukkig slechts voor 1 nacht gehuurd, dus de volgende morgen
checkten we uit, laadden de Volkswagen weer in en reden naar de
spectaculaire Maya ruines. Die bekeken en beklommen we aan alle
kanten onder het motto: we gaan er nu bovenop want als we hier ooit
nog eens terugkomen dan zijn we veel te oud. Naar verluid mag je ze
tegenwoordig niet meer beklimmen, maar dat is een argument dat we
toen nog niet kenden.
Schitterende site, maar o, o, wat was dat werken en
zweten. Foto's maken was geen probleem want we waren er
praktisch alleen. Je mocht op de site geen eten of drinken meenemen
en gelukkig vonden we na de uitgang een klein cafeetje waar we
ongeveer 2 liter verse papajasap per persoon naar binnen werkten.
We namen ook nog een taco als late lunch. Hierna reden we naar het
bos waar we op de heenweg al diverse Mexicaanse families hadden
gespot die daar heerlijk in een stromende rivier met kleine
watervalletjes aan het poedelen waren. Veel beter dan dat vieze
zwembad. We betaalden 60 pesos pp en vermaakten ons een paar
uurtjes in en rond het koele water.'
Wil je weten wat er gebeurde toen pkoelewijn autopech kreeg? Lees hier de rest van de blog.
