Mexico City
Eerste indrukken
2 dagen geleden was het dan eindelijk zover, 6 weken naar Mexico! 4 weken om te werken op een Ranch in de buurt van Mexico-city, en daarna nog 2 weekjes relaxen in Playa del Carmen. Het was nog even afwachten of ik wel mee kon komen, aangezien ik als IPB'er vloog (mijn moeder werkende op de vlucht), en het vliegtuig aardig overboekt was. Gelukkig had ik geluk, dubbel geluk eigenlijk, ik kon mee en ook nog een in de Business Class! Na een fijne reis van 11,5 uur dan eindelijk geland in Mexico-city. De paspoort controle duurde erg lang. We zijn dan ook gelijk ons nestje in gegaan toen we 's avonds bij het Hotel aankwamen.
De volgende dag werden we om 9 uur door Max, een van de 'cowboys', opgehaald bij het Hilton hotel. Het ritje van anderhalf uur geeft je een goede kijk op de immense stad. Het bruisende midden, de armere wijken eromheen. Op de Ranch ben ik naar mijn kamer gebracht. Een grote kamer in Mexicaanse stijl (lees; heel veel kleuren!!). We hebben 2 heerlijke ritten gemaakt. Omdat het regentijd is, is het landschap prachtig groen gekleurd. Ook het weer is super. Ik dacht altijd dat het in heel Mexico erg warm is. Hier op de Ranch valt dat alles mee. 's middags is er een heerlijk zonnetje en is het rond de 25/27 graden. 's avonds regent en onweert het vaak en koelt het flink af tot een graad of 15. Perfecte weersomstandigheden dus eigenlijk.
Een rustige eerste dag was het niet. De eigenaresse van de Ranch, Ushi, was gevallen en kan haar armen bijna niet meer bewegen en heeft een gapend gat in haar knie. Jenny, degene die de Ranch normaal runt, had haar vrije dag. Aangezien de meeste werknemers bijna geen Engels kunnen spreken, ben ik gelijk aan het werk gezet. Paarden met gasten matchen, ze mee uit rijden nemen, zorgen dat ze op tijd teruggebracht werden naar hun hotel, drankjes maken etc. Heftig voor een eerste dag maar gelukkig ging alles goed. Na een heerlijk 4-gangen diner (zolang mijn moeder er nog is mag ik met de gasten mee-eten), een potje pool, een paar Margarita's en een hoop afwas, ben ik dan ook moe en voldaan mijn bedje in gekropen.
Vanochtend waren we door het tijdsverschil met Nederland al vroeg op. We hebben een prachtige wandeling gemaakt naar een waterval. De weg erheen was niet makkelijk, een hoop geklim en geklauter, maar dat maakte het des te spectaculairder. Om 8 uur zijn we bij het ontbijt aangeschoven. Gelukkig was Jenny er vandaag weer om me alles uit te leggen wat ik moet weten. Na het ontbijt hebben we, met een stel nieuwe Nederlandse gasten, nog een korte rit gemaakt. Na de lunch helaas mijn moeder en stiefvader moeten uitzwaaien. Nu zal ik het verder echt zelf moeten doen. Toch ben ik er van overtuigd dat ik hier, in dit kleine paradijsje, een heerlijke tijd ga hebben!