Het is alweer ruim honderd jaar geleden sinds in Martinique de vulkaan Montagne Pelée voor het laatst moordde in een niets ontziend geweld. Dat was in 1902. De berg was al een tijd onrustig maar er werd geen evacuatie bevolen door de autoriteiten die meer aandacht hadden voor de op handen zijnde verkiezingen dan voor het dreigende gevaar. In de maand mei van dat jaar vond de eruptie plaats en een gloedwolk bestaande uit halfvloeibare lava, gas, steen en as verwoestte alles in de wijde omgeving. De hoofdstad Saint-Pierre aan de voet van de berg verdween van de aardbodem door toedoen van deze drukgolf die een temperatuur bereikte van honderden graden Celsius en wel 30.000 mensenlevens opeiste. Twee mannen slechts overleefden de ramp. Een daarvan, genaamd Cyparis, zat op dat moment gevangen in een cel waarvan de muren zo dik waren dat ze zijn leven redden.

Saint-Pierre is sindsdien weer opgebouwd. In 1929 vond er nog een uitbarsting plaats maar omdat de omgeving tijdig werd ontruimd vielen er ditmaal geen slachtoffers. Vandaag de dag is de vulkaan nog steeds wakker en wordt hij voortdurend in de gaten gehouden door vulkanologen. Het stadje aan zee is niet meer de hoofdstad van het door Frankrijk bestuurde eiland en blijft de sporen dragen van de ramp uit 1902. Van alle gebouwen is alleen de kerk tamelijk ongeschonden overeind blijven staan tijdens het natuurgeweld. Van de gevangenis en het ooit zo vermaarde stadstheater zijn enkel nog ruïnes over. Het cachot van Cyparis staat er nog steeds en is vrij toegankelijk