Het kleinste van de kinderen van Sarita, Ik keerde vorige zomer terug naar Honduras op zoek om een jonge moeder te helpen daarbij vond ik Sarita haar lot beschreef ik in een blog - Tears for Maya. Hoewel zo jong weerspiegelen deze mooie ogen de verschrikkingen en geweld die Sarita in hun bijzijn moest ondergaan. De kinderen worden nu verzorgt door deze jonge moeder en de buurvrouwen. Een lichtpunt toen ik begin deze week op bezoek ging kwam na minder als vijf minuten deze buurvrouw met drie anderen binnen gestormd, met een machete, hamer en bezems duidelijk voorbereid op een gevecht, gelukkig herkende de Lady mij op tijd. De kinderen zullen dus niet zo snel het lot van hun moeder ondergaan. Een knap staaltje hoe mensen in extrema pobreza elkaar toch steunen. Mijn handen beven te fris is de herinnering aan wat zich hier voorbije zomer heeft afgespeeld.