spaans leren op straat
West Hoogland Guatemala
Guatemala
Meritbreukelen
spaans leren op straat
Na een nachtje doorgebracht te hebben in Panajachel bij Lago Atitlan zijn we met de boot overgevaren naar San Pedro. Eenmaal aangekomen werden we opgewacht door een aantal mannen die allemaal vonden dat je bij hen het beste kon slapen. Aangezien wij daar minder zin in hadden zijn we doorgelopen het dorp in. Al snel hield de verharde weg op en op het moment dat we dachten dat we verdwaald waren werden we aangesproken door een heel oud vrouwtje. Met handen en voeten begrepen we dat ze een kamer te huur had en dat het heel dichtbij was. Casa Andrea was nog zo ongeveer in aanbouw maar dat maakte het juist heel erg leuk om deze kamer te accepteren.
Toen we ons opgefrist hadden zijn we San Pedro ingetrokken en we vroegen ons af waar we terecht waren gekomen. Het stonk er en er was weinig te beleven, dus we baalden al bijna dat we de kamer hadden geaccepteerd. Echter na een paar dagen voelden we ons helemaal thuis in San Pedro. 's Ochtends wakker worden met een duik in het meer en in de middag genieten van de omgeving, de andere dorpjes of het lekkere eten. Waar we nog wel aan moesten wennen waren de schorpioenen. Na een avondje doorzakken kwamen we op onze kamer terug en er zat een flinke schorpioen boven ons bed. Eerst probeerden we zelf heldhaftig de aanval aan te gaan maar we zijn toch naar Andrea gegaan of zij wilde helpen. Het vrouwtje kwam onze kamer in, pakte haar slipper en sloeg de schorpioen dood, Buenas Noches en wij konden weer slapen. Toen we dachten dat we alles hadden gedaan in San Pedro zijn we weer met het bootje naar Panajachel gedaan en vanaf daar naar Antigua. We hadden veel tips gehad om daar een spaanse cursus te volgen.
Aangekomen in Antigua zijn we het stadje gaan bekijken en de dagen erop de bezienswaardigheden in de buurt inclusief de beklimming van de vulkaan wat zeker een aanrader is. Echter konden wij onze draai niet vinden in Antigua en de taalcursus instituten vonden we erg massaal dus we hebben ons niet ingeschreven.
Toen we nadachten wat we het liefste wilden, hebben we besloten om terug te gaan naar San Pedro om hier een taalcursus te volgen. Na een aantal uren opgepropt in de chicken bus en nog een half uur met het bootje waren weer terug in San Pedro waar we direct naar ons kamertje zijn teruggegaan. De volgende ochtend hebben we ons ingeschreven voor de taalcursus waar we priveles hadden die gelijk kon beginnen. Aangezien we grammatica niet het belangrijkste vonden zijn we vooral een week bezig geweest met spreekvaardigheid. 's Ochtends tijdens de les en 's middags gingen we het plaatsje in om hetgeen wat we 's ochtends geleerd hadden te oefenen. De oude mannen en vrouwen vonden het schitterend en we konden uren bij ze op het bankje gaan zitten om alle vragen te beantwoorden. In het begin van de week moest veel met handen en voeten maar naarmate de week en de taalcursus vorderde ging het steeds beter.
We werden zelfs uitgenodigd om een middag in het plaatselijke cafe te bedienen waar we samen met het personeel de grootste lol hebben gehad. We kregen die middag natuurlijk hetzelfde betaald als de gewone serveerster en dat hebben we 's avonds natuurlijk weer opgedronken in het zelfde cafe.
Na twee weken San Pedro hebben we met moeite afscheid van iedereen genomen om onze reis door Midden Amerika verder op te pakken, maar..... vier maanden later waren we weer terug in San Pedro om de laatste twee weken van onze wereldreis om deze bijzondere plek door te brengen.
Foto's
