Het kerkhof van Chichicastenango, de rustplaats in een dorpje nabij Colotenango, van engeltje Elleny (blog) is veel minder indrukwekkend, een kruisje en een kleine natuursteen met haar naam en geboorte/sterfdatum. In onze behoede moderne leefomgeving en onze reizen, zijn wij ons veel te weinig bewust hoeveel Elleny's er op deze wereld door armoede sterven die gered zouden kunnen worden. Ook in Chiapas, de victims van het Acteal massacre 12/22/1997 liggen in arme graven, namen en leeftijd op profiel van Geo.

Chichicastenango, beroemt de wel mooiste, grootste en meest interessante
Indianenmarkt van Centro America. Berucht, om zijn zakkenrollers, in het gedrang in de smalle doorgangen tussen de kraampjes ben je zo wat kwijt, zij zijn echt goed, veroordelen doe ik hun niet, ik leef reeds zo lang met deze mensen en ken hun armoede te goed. Aan de rand van het stadje deze indrukwekkende begraafplaats. Tien minuten lopen is er een ceremoniële begraafplaats in de heuvels waar diensten naar oude traditie word begraven. Onder toeristen is die weinig bekent, je mag er theoretisch wel komen maar ze zijn er niet echt blij mee zeker als je foto's wilt maken.
De armen huren meestal een praalgraf voor enkele jaren, daarna worden de resten in een kistje verzamelt en in een familiegraf bijgezet zo moeten zij maar voor een plaats
de huur ophoesten, als je er rondloopt kijk eens aan de achterkant van de graven bij sommigen zie je dat er een opening is waar ze de kistjes kunnen inschuiven, anderen
dichten de opening weer af, bij de open graven kan je dikwijls de botten zien.