Vliegtuig volgeboekt, ik kan niet meer mee.

Door: Photofreak

Geplaatst op Aug 10, 2015

's morgens vroeg, met de trein vertrokken naar Schiphol want om 12 uur vlieg ik naar het prachtige Cuba. Alles wat maar tegen kan zitten, gebeurd. In Deventer moet ik al overstappen i.v.m. werkzaamheden aan het spoor.
Eindelijk lijkt het erop dat het goed gaat maar na een uur staat de trein stil en dat duurt behoorlijk lang. Na een kwartier moet iedereen de trein uit want er staat een eind verderop een kapot treinstel.
Daar sta je dan.... niemand die weet hoe lang dit gaat duren.
Al met al heeft dit wel een uur geduurd en inmiddels zit ik me al behoorlijk 'op te vreten'.
Maar de trein rijdt weer en eindelijk om 10 voor 11 kom ik aan op Schiphol.
Ik haast me naar de incheckbalie, er staan nog 3 reizigers voor me. Als ik aan de beurt ben, krijg ik te horen dat ik best wel laat ben. Tja wat zeg je dan op zo'n moment? 'Dankzij de NS! Ik had hier al om half 10 kunnen zijn'.
Ik krijg wel een ticket maar zonder stoelnummer. Ik moet met spoed naar de gate.
Maar eerst moet ik natuurlijk nog door de paspoortcontrole. Daar staat een ellenlange rij. Ik heb mijn situatie aan de mensen uitgelegd en niemand heeft bezwaar dat ik voorga.
Ik ren, letterlijk, naar de gate. Buiten adem en oververhit kom ik daar aan. Ik laat mijn ticket zien, de dame kijkt me aan en zegt: 'euhm tja, er is een klein probleempje want het vliegtuig is vol'
Ik kijk haar met ongeloof aan en vraag hoe dit kan want ik heb 4 maanden geleden deze reis al geboekt.
Dan legt ze me uit dat elke maatschappij voor elke vlucht 3 passagiers teveel boekt want er zouden standaard zo'n 3 passagiers niet opdagen. Ik kijk haar aan of ik het in Keulen hoor donderen.
Hier heb ik nog nooit van gehoord. Dus als iedereen gewoon netjes de vlucht neemt dan kunnen er 3 personen niet mee. Daar komt het in feite op neer.
Maar volgens haar komt dat niet veel voor. En zegt ze ook nog dat het daarom zo belangrijk is dat je op tijd incheckt.

Ze stelt voor om de volgende vlucht te nemen, die gaat de volgende morgen.
Maar ik leg haar uit dat ik een groepsreis heb geboekt en kan natuurlijk niet een dag later daar aankomen want dan weet ik niet waar de groep op dat moment is. Ze schrikt want daar heeft ze geen rekening mee gehouden.
Ze gaat met haar collega's overleggen. Ik ga op een stoel zitten en laat alles even bezinken.
Ik zie inmiddels de laatste passagiers in de rij staan om aan boord te gaan. Ik kan wel janken.
Ze roept me en zegt dat ze misschien een oplossing heeft want er zijn een paar Russen aan boord en één ervan heeft behoorlijk gedronken en de purser gaat checken of hij tot last zou zijn tijdens de vlucht. Maar na 5 minuten krijg ik te horen dat de man helemaal lazerus is en slaapt dus hij mag gewoon mee.
Aan de ene kant had ik graag zijn plaats ingenomen maar aan de andere kant....dan had ik waarschijnlijk bij aangeschoten Russen gezeten en of dat een pretje is?
Ze probeert nog een laatste poging. Via de intercom vraagt ze de mensen of er iemand een latere vlucht wil nemen met een vergoeding van 600 euro. Daar reageert een Duitser op maar hij wil dan met zijn twee kameraden blijven maar dat wordt Martinair te duur.

Ik moet toegeven dat ze alles heeft geprobeerd maar het heeft dus niets opgeleverd.
Met moed in de schoenen pak ik het formulier voor de vergoeding die ik krijg en onderteken deze.
Ik kan de vlucht de volgende morgen nemen. Maar ik ben inmiddels doodmoe en het enige dat ik wil is naar huis!

Eerst moet ik de koffer weer ophalen, die komt aan op de bagageband beneden. Daar sta je dan, geen reis gehad en wel de koffer ophalen. Wat een onwerkelijke situatie.
Dan weer naar de balie van Martinair om het formulier in te leveren voor de vergoeding. Ze zitten daar al op me te wachten want ze hebben een andere vlucht voor mij 'gevonden'. Ik vlieg dan om kwart voor 3 via Montreal en zal dan om 11 uur 's avonds in Havana zijn.
Ze moeten me echt overhalen want ik ben inmiddels zo moe dat ik er niet aan moet denken om nog zo'n lange reis te maken. Maar ik stem in en alles wordt geregeld. Ik krijg mijn vergoeding van 600 euro, een leuk zakcentje maar was toch liever gewoon met de geplande vlucht meegegaan.
Ze regelen dat de reisleidster ingelicht wordt en dat er iemand op het vliegveld staat als ik in Havana aankom.

Ik vlieg nu met de KLM en heb 3 stoelen voor mij alleen, heerlijk. Door de purser (die toevallig ook uit Twente komt) word ik in de watten gelegd. Af en toe dommel ik in en na 6 1/2 uur ben ik in Montreal.
Hier heb ik 2 uur de tijd maar ik moet de koffer weer opnieuw inchecken en daar staat me toch een rij. Dat red ik nooit! Ik heb een medewerker aangesproken en hij zorgt ervoor dat ik bij een andere balie kan inchecken. Je moet al die koppies zien van die mensen die in die lange rij staan ;-)

Ik vlieg met een Russisch(!!) vliegtuig de laatste uren. Ik verwacht een oud barrel maar het is best wel luxe. Wel een klein vliegtuig. Wat zal ik blij zijn dat ik er ben.
Om kwart voor 11 zet ik eindelijk voet op vliegveld Havana. Ik heb het gered!!
Er staat me niemand op te wachten, ik regel zelf een taxi en om kwart voor 12 ben ik in het hotel.
Het enige dat ik nu wil is slapen! En de volgende morgen kan het grote avontuur beginnen op het prachtige Cuba.