Zeeanemonen leven solitair. Ze komen voor in zout - en brakwater. De meeste soorten hechten zich aan een harde ondergrond zoals rotsen, basaltblokken, staken, schelpen of scheepswrakken. Alleen de Viltkokeranemoon heeft geen harde ondergrond nodig. Er zijn ook soorten die hun voorkeur geven aan een hoog slibgehalte, zoals de Slibanemoon en de Weduweroos.
Doormiddel van de voetschijf kunnen ze zich over kleine afstanden verplaatsen. Anemonen kunnen onder extreme condities zich loslaten van het de ondergrond en zich zo door het water verplaatsen op zoek naar een beter plaats.
Anemonen zijn slecht bestand tegen uitdroging en zullen daarom uitsluitend onder de laagwaterlijn voorkomen. Een uitzondering daar gelaten, de Paardeanemoon, Groene golfbrekeranemoon en Kleine slibanemoon komt ook voor in de getijde zone. Bij eb trekken ze hun tentakels in en blijft achter als een hoopje snot.