Onder hoogspanning naar Cienfuegos

Door: Harfra

Geplaatst op Mar 21, 2015

Na een goed ontbijt is het tijd om afscheid te nemen van onze Casa particular en gastvrouw Mama Sonia. Er staat vandaag een rit van 460 km op het programma naar onze volgende bestemming Cienfuegos. Op de snelweg staat plots een kleine file. Vreemd met zo weinig weggebruikers. We kunnen nog niet zien waardoor dit oponthoud wordt veroorzaakt. Pas als de hogere vrachtwagens vóór ons zijn gekeerd om via een stukje weiland en een klein weggetje weer op de snelweg te komen, zien we dat er een hoogspanningskabel naar beneden is gezakt. Een motoragent gebaart ons om door te rijden omdat wij met onze auto nét onder de kabel door zouden passen. Met enige twijfel wagen we het er op en rijden onder de kabel door. De antenne hebben we voor de zekerheid maar gedemonteerd…

Vervolgens worden we door een tweede motoragent, die zo'n 30 meter verderop staat, aangehouden. Of we soms gek zijn?! Hij wil al onze papieren zien. Als we het idee krijgen dat we op de bon gaan, leggen we uit dat zijn collega ons onder de kabel door heeft gestuurd. Hij vertrekt, inclusief al onze papieren, richting zijn collega. Zij voeren samen nog een behoorlijke strijd en wij wachten braaf op de goede afloop. Het neemt de nodige tijd in beslag, maar uiteindelijk krijgen we zonder boete onze papieren terug. De agent legt uit waarom hij zo kwaad was. Deze actie was onverantwoord en als ons iets zou zijn overkomen, zou dit ook het einde voor hem zijn geweest! Hij maakt dit nog eens extra duidelijk met een "kop eraf" gebaar. Nogmaals een bewijs hoe streng in Cuba wordt opgetreden als toeristen iets overkomt.

Na deze vertraging verliezen we nog eens anderhalf uur reistijd om de aansluiting op de snelweg naar Cienfuegos te vinden. Op het laatste stukje bieden we een meisje een lift aan. Twee vliegen in één klap. Zij heeft vervoer en wij hebben een “gids” die ons de weg kan wijzen. Zo komen we uiteindelijk terecht in de Casa van de wat oudere Armando en Belkis. Omdat het al 17.00u is, willen we deze lieve mensen niet onvoorbereid om avondeten vragen. Na een wandeling door het uitgestorven Cienfuegos komen we voorbij hotel Palacio Azul waar we op het balkon van het restaurant uiteindelijk heerlijk dineren.