1 mei viering
1 mei viering
Als Nederlandse meid sta je er niet direct bij stil, 1 mei wordt in ons eigen kikkerlandje niet gevierd. Dat is we iets anders in Cuba. Terwijl we in Trinidad verbleven, hoorden we dat er in iedere grote stad een parade gehouden zou worden. Eerste gedachte is om dan maar te gaan kijken. Maar al pratend met een paar reisgenoten kwamen we op het idee om met een klein groepje mee te lopen. Zou dit kunnen? Onze reisbegeleider die uitstekend Spaans sprak, regelde dat we samen met het personeel van de lodge mee konden lopen. Natuurlijk moest dat wel zichtbaar zijn. De daad bij het woord gevoegd en er werd naar een laken, verf en nog meer benodigheden gezocht.
Terwijl de zon al langzaam achter de horizon zakte, de maan verstek liet gaan, hebben we met behulp van zaklampen een spandoek gemaakt met de tekst "Amistad Holanda Y Cuba". De restanten van de (auto) lak vonden gretig afname bij het personeel van de lodge.
De volgende dag hebben we ons met een klein aantal, opgesteld op onze vooraf aangewezen plek in de parade. Om ons heen stroomden de mensen toe, zij het langs de kant van de weg om te kijken of om op te stellen in de stoet. Onze tekst werd door iedere voorbijganger glimlachend gelezen. Er werd gelachen, gezwaaid en vrolijk geroepen. Het sfeertje was heel ontspannen.
Maar, het duurde nog wel even voordat de stoet in beweging kwam. Gelukkig was er overal muziek om ons heen. Om de dorst te essen werd er regelmatig een fles rum doorgeschoven vanuit de mensen die langs de kant van de weg stonden te wachten. Eigen gestokte rum, waarbij je na 1 slok, weer heel vlug op zoek gaat naar een fles water.
Uiteindelijk kon de stoet vertrekken. De muziek (op band en live) bracht een vrolijke noot aan het geheel. Al dansend schoof de stoet steeds enkele meters op, richting naar het plein van de revolutie. Iedere stad heeft zo'n plein wat bij alle belangrijke gelegenheden wordt gebruikt.
Op het plein was een groot podium gebouwd, waar alle deelnemers aan de parade langs wandelden of reden.
Na een 2 uur sjokken, waren we nog niet bij de finish. Regelmatig stond de stoet stil en werd en gedansd, muziek gemaakt of even wat gegeten. HIer hebben wij afgehaakt. Wij hadden een reisje richting Santiago de Cuba op de planning staan.
We hebben veel positieve reacties gekregen. Men kon het wel waarderen dat we meeliepen. We werden wel in de gaten gehouden doch dat kon de pret niet drukken.
Terwijl we verder het land doorreisden, kwamen we regelmatig bij feestvierende mensen uit. Het hele land lag stil. De mensen verzamelden zich op pleinen. Zittend op bankjes, stoelen of gewoon op de vloer, werd deze dag gezellig gevierd. De rum en bier werd rijkelijk geschonken, voor iedereen was meer dan genoeg en koste niets. Tot 's avonds laat vierde met deze dag van de arbeid. Toch vreemd in een land waar het merendeel van de bevolking, geen werk heeft!!