Sociaal slimme slingerapen
Tortuguero
Costa Rica
CarlavanOoij
Sociaal slimme slingerapen
De mooiste 20 minuten die ik in Costa Rica heb meegemaakt was toen we in de riviertjes bij Tortuguero Nationaal Park in een bootje aan het varen waren. We gingen dwars door het oerwoud en het had me niets verbaasd als een dinosaurus T-Rex zijn kop door het gebladerte langs de oever had gestoken. Gelukkig waren de meest beangstigende dieren een krokodil en een kaaiman. Dat is voor mij meer dan genoeg.
In deze prachtige ambiance hoorden we ineens een heleboel geritsel en gekrijs uit de boom boven ons.
Daar zat een grote groep apen. Je zag ze niet heel goed met al dat blad aan de bomen, maar toch kon je wel zien dat het een grote groep was waarin alle leeftijden vertegenwoordigd waren. Het was een drukte van jewelste daar boven.
Ze sprongen van de ene naar de andere tak; een zwanger vrouwtje droeg nog een jong op haar staart; twee pubers probeerden elkaar naar beneden te duwen en tegelijkertijd trokken ze bessen los om die op te eten.
Na ongeveer 10 minuten was het blijkbaar tijd om verder te gaan. Met enorme sprongen verliet de groep de boom en trok verder. De eerstvolgende boom stond op een behoorlijke afstand maar dat vormde voor de meeste apen nauwelijks een probleem. Al slingerend gingen ze ervan door.
We dachten dat de voorstelling afgelopen was, totdat we zagen dat er drie aapjes in de ‘bessenboom’ waren achtergebleven. Zij waren nog te klein om de afstand te overbruggen. Wat nu?
Wat we toen zagen was prachtig. Blijkbaar had een van de oudere apen gezien dat er achterblijvers waren. Op de een of andere manier werd de grootste aap teruggeroepen. Die sprong terug naar de jongen, slingerde zijn staart om een tak van de ene boom, pakte met zijn lange armen een tak van de volgende boom en vormde zo een levende brug voor de jongen, die behendig over zijn staart, rug en armen naar de overkant renden.
Nog even een blik achterom om er zeker van te zijn dat niemand achter blijft, en met 1 grote slingerbeweging is de brug weer weg.
Zo de familie was weer bij elkaar.
Als je zo’n staaltje van dierensamenwerking mag zien maakt je dat enorm dankbaar.
Mijn foto’s van deze ervaring zijn niet geweldig. Maar als illustratie bij deze blog wil ik ze toch laten zien.
Foto's
