"Het bed beweegt!"
"Het bed beweegt!"
4 weken rondreizen door Costa Rica, wat hebben we ons hierop verheugd.
We komen om middernacht aan in San Jose. Aankomen in een onbekende stad in het donker heeft niet mijn voorkeur.
Met de taxi laten we ons afzetten bij het reeds vanuit Nederland geboekte hotelletje. Gezellig, klein, knus, met een mooie tuin (zouden we de volgende morgen zien...).
Een beetje brak van de reis duiken we al snel ons bed in. Heerlijk, en vol verwachting wat de komende 4 weken ons gaan brengen.
Als we net een uurtje slapen schrikken we abrupt wakker: het bed schudt, keihard (!). We rollen nog net niet uit bed. Een seconde liggen we als verstijfd, met het hart in de keel. "Wat is dit!?"
Even denken we dat het hotel naast een rails ligt, of op een weg waar zware vrachtauto's rijden. Maar als we opeens buiten het lawaai horen van loeiend autoalarm en een waterleiding op straat knapt, valt het kwartje..."Een aardbeving!" In blinde paniek beginnen we 'als een kip zonder kop' rondjes om het bed te rennen "En nu? En nu?" Ik haal mijn scheenbeen open aan de rand van het bed.
Dan is het stil, het schudden is opgehouden. We kijken elkaar aan en lopen voorzichtig de gang van het hotel op. Naar buiten! Ja, dat lijkt slim, en hebben we wel eens gelezen...
Op straat staan meerdere hotelgasten in hun t'shirt en onderbroek. Sommige een beetje lacherig van de zenuwen, anderen stil, met grote ogen. De receptionist loopt vrij relaxt rond. "Niks aan de hand, gebeurt wel vaker, gaat u gerust slapen en schrik niet van een naschokje". Ok, na een paar minuten besluiten we dan toch maar terug naar onze kamer te gaan. Het blijft rustig, maar lekker slapen we niet. Alert op wat er wellicht komen gaat.
De volgende morgen worden we wakker van fluitende vogels en de zon door het raam. Het ontbijt wordt geserveerd in de weelderig groene tuin, waar we omringt worden door de mooiste bloemen en fladderende kolibries. Alsof er niets gebeurd is.
Op internet lezen we dat het een aardbeving van 6,7 op de schaal van Richter was, best heftig...Er is veel schade, onderweg zien we her en der nog kapotte bruggen, beschadigde wegen en omgevallen electriciteits-palen. Maar in Costa Rica gaat het leven gewoon door. Pura vida...
De rest van de reis verloopt gelukkig zonder problemen en genieten we volop van de overweldigende natuur. Maar wat heftig om ook de kracht van de natuur eens van een andere kant te hebben ervaren.