Waterton Lakes NP
Waterton Lakes NP
Canada
ALopezBlanco
Een dag in Waterton Lakes NP
Tijdens onze camperreis door Canada in 2011 verbleven we twee nachten op de campground in Waterton.
Een geweldige plek om te overnachten aan het prachtige Waterton Lake, omringd door bergen met nog besneewde bergtoppen. Op de camping huppelden ontelbare ground squirrels rond, de bighorn Sheep liepen een beetje grazen op het gras….en als uilenbal op de taart in een boom naast de camper een hele grote uil! Gaaf!!!! Ik schrijf uilenbal ipv kers, want toe we hem van naderbij gingen bekijken en trachtten te fotograferen kwam er een uilenbal naar beneden!
Meneer de uil was onze eerste (en tot nu toe enige) gastblogger op ons reisblog.
Wat inside information om zijn blog wat te verduidelijken.
Tijdens onze reizen geven we elkaar vaak een bijnaam gerelateerd aan het land waar we zijn of aan een gebeurtenis tijdens de reis. Wim werd Wimmetoe, tijdens deze blog ook Eenogige Arendsoog (hij ziet slechts goed met een oog) ik tijdens deze blog Red Nosed Woman omdat ik rondliep met een heerlijk rood verbrande neus.
6 juni 2011
Dag lieve kijkbuiskinderen er is vandaag weer veel gebeurd in het grote dierenbos. Wimmetoe en Red Nosed Woman (Red) gingen vandaag een tochtje maken met de boot. Voor hen de eerste boottocht deze reis, alle andere bezochte meren waren namelijk nog bevroren en niet bevaarbaar.
Het weer was helaas niet zo mooi als gisteren. Gisteren liep Red nog in een t-shirt, vandaag ging de muts weer op en het fleecevest en de handschoenen weer aan.
Wimmetoe en Red hadden op de boot gezelschap van nog ongeveer 10 andere mensen, de boot was dus zo goed als leeg. Ondanks de kou gingen ze boven in de boot zitten in de open lucht, om maar niets te missen tijdens de tocht.
Een van de (twee) bemanningsleden vertelde over Waterton (het dorp), over het meer, over de bergen kortom over alles wat er te zien was in dit grote dierenbos. De dieren in het bos lieten zich deze ochtend helaas niet zien en het zicht op omringende bergen werd weggenomen door de laag hangende bewolking maar toch genoten Wimmetoe en Red van de tocht.
Ze zijn zelfs in het dierenbos USA geweest!
Het meer waar ze op voeren ligt namelijk gedeeltelijk in Canada en gedeeltelijk (het grootste deel) in de USA. Ze mochten daar zelfs 20 minuutjes voet aan wal zetten, al was het maar een klein stukje langs de kant van het meer. In de USA was het wel veel frisser dan in Canada vanwege de wind brrrr.
In het dierenbos USA waren twee echte fabeldieren te zien. Mensen met horens?? (Zie de foto’s :-) )
Weer terug op de boot was het op het bovendek toch wel erg fris dus zijn Wimmetoe en Red afgezakt naar het benedendek. Ook op de terugweg wilden de dieren zich niet laten zien. Wimmetoe en Red waren een beetje teleurgesteld, onwetend wat ze die middag nog in het dierenbos bij Waterton zouden zien!
Na de lunch in een van de restaurantjes in Waterton, gingen ze weer op pad met de camper naar Cameron Lake.
In Waterton kwamen Wimmetoe en Red het eerste ‘wildlife’ alweer tegen, een kudde Big Horn Sheep die lekker lagen te rusten in een voortuin.
De weg naar Cameron Lake bleek helaas halverwege afgesloten. Dus rechtsomkeer. Op de terugweg stopten ze om even te kijken naar een monument bij de eerste oliebron (1902) van West-Canada.
Wimmetoe en Red besloten om te gaan kijken bij de Bizon Paddock waarvan ze gisteren dachten er niet doorheen te mogen rijden.
Wimmetoe (vanaf nu Eenogige Arendsoog) dacht al een bizon te zien, maar nee beste kijkbuiskindertjes het bleek een zwarte beer te zijn die de weg overstak.. Ja,ja echt waar een beer op de weg.
Tijdens de rondrit langs de bizons was er maar eentje die zich liet zien. Waar was de rest? Het landschap was nogal glooiend en achter een van de heuveltjes hadden de bizons zich verstopt. Dit konden Eenogige Arendsoog en Red zien toen ze op een hoger punt stonden.
Vergezeld door de regen reden ze weer terug naar Waterton.
Eenogige Arendsoog en Red volgden een pad naar een picknickplek bij het meer. Daar zagen ze, ja, ja echt waar, 2 herten.
Dit is echter nog niet het eind van dit verhaal want Eenogige Arendsoog deed zijn nieuwe naam eer aan en spotte een coyote op het pad!!!
Helemaal op getogen van alle dieren die ze hadden gezien in het grote dierenbos togen ze terug naar de campground, om hun avonturen van die dag aan mij toe te vertrouwen.
En zo, beste kijkbuiskindertjes, komt er weer een eind aan dit verhaal….dus voor nu oogjes dicht en snaveltjes toe en tot gauw in het grote dierenbos.