Welkom in VC, BC!?

Door: Blablablaak

Geplaatst op Aug 2, 2012

HOE HET ME VERGAAT,...

Ik dacht dat je pas de 19e zou komen, hoor ik hem zeggen. Nee, ik heb toch echt de 17e gezegd, antwoord ik. Na een duidelijke routebeschrijving, was ik aanbeland in Yaletown en stond ik oog in oog met Dennis. Hij had me dus duidelijk niet verwacht, maar was toevallig vrij die dag. Op naar het appartement waar hij verblijft. Een mooi spulletje, gelegen op de 7e verdieping van een flat. Dennis woont hier met z’n vriendin, Lexi. Eerst eens even een paar welkomstbiertjes halen dan maar.

Het is net na twee uur, ik heb mijn Canadese telefoonnummer al in de pocket, wanneer we in een barretje op Granville Street belanden, hartje centrum. Wat mij als eerste opviel hier, alle prijzen worden aangegeven zonder btw. Ik dacht op het vliegveld even een hamburger te scoren voor twee dollar, maar bij betaling moest er toch echt 2 dollar en 26 cent neergeteld te worden. Even wennen dus. Na een tweetal biertjes lopen we weer naar huis. Onderweg gaan we nog even naar de bottleshop voor een paar biertjes. Een doos met 15 blikjes van het goedkoopste bier, Pabst, besluiten we te kopen. 26 dollar, buddy. Is me dat even schrikken. 20 euro voor 15 blikjes, daar heb je in Nederland 4 tray’s Grafenwalder voor. In Australie hadden ze nog iets van goedkope alcohol, de goon, maar hier is alles duur. De basisbehoeften in het leven van menig reiziger, namelijk bier en tabak, zijn hier duurder dan waar ook, zo lijkt het op het eerste gezicht. Op het tweede gezicht ook.

We drinken een paar biertjes en ik voel de vermoeidheid van de reis langzaam in mijn benen zinken. Maar ik moet nog even een paar uur werken. Nog geen 6 uur in het land, nog geen 6 bier in de hand en ik mag als even een uur of twee aan de bak, kantoormeubilair verhuizen. Een gespreid bedje zullen we maar zeggen. Na thuiskomst drinken we de rest van de biertjes op en stap ik volledig brak het bed in, mijn 33 uur durende verjaardag was ten einde. Goedemorgen Vancouver. Een onrustige nacht maakte ruim plaats voor een zonovergoten dag.

Dde zaterdag verliep prima. Licht brak zat ik om half 6 in Doolin’s Irish Bar een welverdiende Guiness weg te drinken. Een lang weekend voor de boeg. De dinsdag shift was gecanceld en maandag was Victoria Day, dus drie dagen vrijaf, op zijn minst. Tijd om maar wat van de stad te gaan zien dan. Helaas speelde het weer niet mee. De prachtige eerste drie dagen hadden plaats gemaakt voor dagen van bewolking en regen. Ook de temperatuur was niet heel aangenaam meer. Dennis, Lexi, Gordy en Robin vertrokken zondag naar Seattle. Een uurtje of drie rijden naar deze Amerikaanse stad. Dennis zijn werkvisum liep ten einde, dus moest hij even het land uit, om vervolgens op een toeristenvisum terug te komen. Ik bleef alleen achter met Doof.

Zondag is de dag dat er normaal gesproken altijd een balletje werd getrapt door Dennis. Iedere zondag om 10.30 kwamen er een mannetje of 18 bijeen op de kunstgrasvelden nabij chinatown. Even lekker anderhalf uur in beweging, het voelde goed. De spieren waren nog steeds stram van de vlucht en raakte nu steeds losser. Daarna snel naar huis, want de Vancouver Canucks moesten hun vierde play off wedstrijd spelen. Ik heb het hier over icehockey, de populairste sport alhier. De stanley cup is hier zeg maar de champions league en de Canucks staan in de halve finale. Een play off gaat over maximaal 7 wedstrijden. Wie er het eerste vier heeft gewonnen, gaat naar de fina
le. Inmiddels staan de Canucks met 3-1 voor, met morgen een thuiswedstrijd voor de boeg. Slechts twee maal eerder behaalde ze de Stanley Cup finals, beide keren werd er verloren. Hoe dan ook, de hele stad is zo goed als Canucksgek geworden. Mochten ze de finale halen, dan wordt het echt een gekkenhuis. Ik kijk er nu al naar uit, hoewel er nu ook al vast staat dat het op rellen uit zal lopen.

Nu zit ik hier heerlijk op de bank achter de laptop van Dennis en heb ik beschreven hoe het zo allemaal globaal is vergaan in de eerste week. Weinig bijzonders, maar toch, het is ergens heel goed even weg te zijn. Weg te zijn en me er geheel tevreden bij voelen. Het is inmiddels bijna 1 uur in de middag en langzaam komt de zon door de bewolking heen geslopen. Tijd om even een bammetje te smeren en dan maar eens op de fiets te springen en het een en ander te gaan bekijken. Ik mag Dennis zijn mountainbike te leen, dus ben lekker mobiel. Ook heb ik de sleutels van zijn slot gekregen. Alleen jammer dat dat slot nergens te vinden is. Ach, vanavond plons ik nog maar eens lekker in het zwembad hier beneden, ontspan ik even in het bubbelbad en ga vervolgens even de luiigheid er uit zweten in de sauna. Ja, je mag dan 2500 dollar per maand huur kwijt zijn in deze rijkeluiswijk, maar je krijgt er ook wel bepaalde dingen voor terug.

Dan is het nu tijd de fiets te pakken en eens even in Stanley Park te gaan kijken. Schitterend, weer vol het reizigersleven in!!