Als in een National Geographic documentaire...
Vancouver Island
Canada
Saskiahamminga
Als in een National Geographic documentaire...
Tijdens onze rondreis met onze knusse camper over Vancouver Island verblijven we een aantal dagen in het plaatsje Telegraph Cove. Voor veel mensen ligt dit gehucht te ver buiten de route, maar voor ons, man, zoon (6jr) en mijzelf, was deze stop een van de hoogtepunten van onze reis. Het dorpje bestaat uit een verzameling rode houten huizen, een campground en een haventje. In dit haventje brengen we uren door, turend naar de bijzondere kwalletjes die langszwemmen in het water, vergapen ons aan de enorme vissen die stoere vissersmannen aan land brengen en genieten van de ongerepte natuur, waar bald eagles boven je hoofd zweven en de tijd stil lijkt te staan.
We spreken af met onze Canadese vrienden, die we een paar jaar geleden tijdens een vakantie in British Columbia hebben ontmoet. Met hun 16-jarige zoon, hun grote landrover, waar hun eigen vissersbootje achter hangt, treffen we hen in de haven van Telegraph Cove. Een warm welkom, na zoveel jaren.
"We're going fishing!" zegt onze vriend Joe resoluut. Nou, dat lijkt ons een prima plan. Een paar dagen daarvoor zijn we met een georganiseerde tour de zee op gegaan, en toen zagen we al veel orca's en walvissen rond de boot. Dat willen we nog wel een keer... Het lijkt ons een mooi avontuur, met dit kleine bootje, een paar hengels en onze vrienden de zee op. Al snel varen we uit, en genieten van de wind in ons gezicht. We gaan hard en stuiteren over de golven. Joe geeft nog wat extra gas, als hij merkt dat wij glimmen van plezier. Na een tijdje roept zijn vrouw: "Whale, whale!" en ja hoor, op nog geen 100 meter van de boot zien we een spuitende walvis onder water verdwijnen. Joe wordt enthousiast en stuurt de boot die kant op. Zijn vrouw krijgt een licht paniekerige blik in haar ogen: "Don't Joe, don't! It's too dangerous!" Joe hoort niks. Vol verwachting speuren we het water af. Waar zou hij zijn? Opeens horen we achter ons "Pssshhhh" en ja hoor, daar is de walvis weer! Maar wacht, voor ons is er ook nog een! Geweldig, 2 walvissen rond onze boot! Met onze adem in kijken we naar de enorme dieren, die heel rustig doorzwemmen, en met een prachtige duik, waarbij ze hun staart nog even showen, onder water verdwijnen. Wow, nog nagenietend van dit mooie schouwspel varen we door.
"Kijk, zeeleeuwen!" roept onze zoon, als we even later langs een rots varen. Inderdaad, een stuk of 10 zeeleeuwen spelen in het water en gluren naar onze boot. Op de rotsen liggen er ook nog een paar, glimmend in het zonlicht. We varen een stukje verder, en zoeken een mooie luwe baai op. Hier worden de hengels uitgegooid. We dobberen op het mooie eindeloze blauwe water, genieten van de prachtige omgeving; omringt door dichte groene bossen, bergketens in de verte en af en toe een "Ppssshhhhh" in de omgeving. Een sprookje. Regelmatig horen we een plons, en zien we zalmen ver boven het water uit springen. "Ja, beet! Yes, fish!" roept manlief opeens. Hij begint als een gek aan het molentje van zijn hengel te draaien en moet echt veel kracht zetten. "Een vechtertje!" Na een paar minuten ploeteren, terwijl wij nieuwsgierig over de rand van de boot hangen en in het diepe heldere water turen, komt de vis in zicht: een prachtige grote zalm! "Vanavond eten we zalm!" Wat een feest.
Na een paar uur vissen en genieten van de ongekende rust en schoonheid van Vancouver Island, bergen we de hengels op en varen 'full speed' terug naar Telegraph Cove. Opeens slaakt Joe een vrolijke kreet: "Dolphins!" en ja hoor, naast de boot zwemt een groep dolfijnen met ons mee. Ze scheren door het water, onder de boot door, links, rechts, springen boven het water uit en lijken echt plezier te hebben. "Klappen!" roept onze vriendin naar onze zoon, die blij in zijn handen begint te klappen. Het lijkt alsof de dolfijnen dat nog mooier vinden, en ze schieten voor de punt van de boot naar links en naar rechts. We kunnen ze bijna aanraken. Na een paar minuten spelen houden ze het voor gezien, en verdwijnen ze in de diepte. We lachen en geven elkaar een high five! Wat een tocht...geweldig. Als we bijna de haven van Telegraph Cove in varen zien we opeens wat bewegen, net voor de steigers. "Orca's! Killer whale!" roepen we in koor. Een grote groep orca's zwemt vlak langs de kust richting een klein vissersbootje. We zien de vissers op dit bootje verstijven en zich vasthouden aan de rand. Ze zitten muisstil, en volgen, met grote ogen, de enorme vissen, die rustig doorzwemmen. Wat zijn ze mooi. En kijk, daar springt er een! Zelfs onze Canadese vrienden, die best wat gewend zijn, kijken hun ogen uit.
Wat een dag. We voelen ons alsof we 'live' meegespeeld hebben in een documentaire van National Geographic. Een van onze mooiste en meest onvergetelijke reiservaringen ooit...
Foto's
