The call of the Wild, Tofino, Vancouver Island, Canada

Door: DeHaspelBurght

Geplaatst op Jun 21, 2012

The call of the wild. Tofino

Vannacht was inderdaad erg koud, ondanks dat Frank een enorm vuur had gemaakt werd het die nacht maar ongeveer 4 graden. Killing voor de romantiek in de tent. Met legging,sokken en shirt met lange mouwen je mummie in, en dan dichtsnoeren tot enkel je neus uitsteekt. Nee, kamperen op deze manier is vroeg naar bed en "no fun" tussen de lakens.

Nadat Frank in no time de eieren had gebakken voor het ontbijt (de boter was verbrand) zetten we koers naar het nationale park Pacific Rim.
Onze eerst hiking toer is een kleintje, de route Wilowbrae is ongeveer 5 kilometer en leid ons langs het oerwoud naar de kust. Het pad is goed aangelegd en we zien onze eerste eekhoorns. Bij het strand aangekomen zijn we de enige in deze baai, Frank vind in het oude hout een mooie wandelstok, ik loop over de rotsen en zie een grote vogel van me af vliegen richting zee. Vervolgens hoor ik haar jong schreeuwen om eten en besluit te wachten om te zien wat moeders brengt voor het eten. Mijn geduld wordt beloond. Een grote zee arend (zo eentje met een witte kop) komt terug met verse vis en land op het nest. Frank ziet het inmiddels ook en we vinden het fantastisch zo'n grote vogel in het wild te zien.

Onze volgende route is de rainforest trail, de bomen zijn zeker 40 meter hoog en overal zijn varens, een pracht gezicht.

We gaan lunchen bij south beach een restaurant aan de kust op palen. Terwijl we daar zitten te nassen zien we de zeehonden voor ons in de zee opduiken.

Als laatste nemen we de "Schooner cove" route ook deze leid naar het strand, net voor het strand ligt nog een eilandje met grote bomen, raar gezicht zo in het zoute water. omdat het begint te druppelen gaan we huiswaarts.

Net als we de tent hebben opgedaan, ziet Frank achter onze tent een wasbeer opduiken, we verwachten dat hij achter de tent langs komt en gaan zachtjes die kant op. Ik hoor hem wel rommelen en hoor geritsel van plastic, de wasbeer is ons te slim afgeweest en is onder de tent door naar binnen gekropen en snuffelt in de proviand naar koekjes. Prachtig! we kunnen hem nog net volgen als hij toch maar met lege handen de tent verlaat. Dat wordt spannend vanavond, wie of wat er vannacht in de tent ritselt.




The call of the wild, walvis varen in Tofino en de weg naar het vaste land.

Regen op de tent, en water overlast in de tent. Vannacht hebben we water in de tent gehad omdat we te lui waren om het grondzeil goed neer te leggen, oeps! Na een ontbijt op bed van een banaan en een broodje zijn we in ons regenpak de boel gaan inpakken.

Om 10 uur vaart onze boot uit waarmee we op zoek gaan naar walvissen. Samen met een ander Nederlands stel ( de rest had afgezegd vanwege de storm en regen, de watjes ! ) en onze schipper gaan we het woeste water op, gelukkig had ik een reispilletje ingenomen want de golven waren best heftig voor dit kleine bootje. Na een tijdje ziet de schipper een spuit uit het water komen en voorspelt dat het 4 minuten duurt voordat de walvis weer adem zal gaan halen en weer boven komt. We turen het water af en uiteindelijk zien we een enorme walvisrug met pokken komt boven water komt daarna zien we hem nog een aantal keren. Groot en best angstig als je bedenkt dat deze walvis vele malen groter is dan ons bootje en het water onder ons een grote zwarte massa is.

De schipper vertelt ons dat sinds gisteren een orka gezien is in de buurt. Vanwege de vele zeehonden en het feit dat het nu hoogwater is ( de zeehonden zijn dan aan het zwemmen) is de kans om de orka's te zien aanwezig. In overleg met de het andere stel gaan we het proberen ze te vinden. We varen langs de vele eilanden waar ook een aantal viskweekvijvers zijn. De mannen van deze kwekerijen worden geïnformeerd en zij hebben niet gezien dat de orka's de baai zijn uit gezwommen. We turen wederom naar het water. Volgens de schipper is het 10 jaar geleden dat dit orka gezin hier is gezien. ze zijn op weg naar Alaska, en lijken een toeristische route te hebben genomen. vanwege de vele zeehonden die in de omgeving zitten kunnen ze ze makkelijk in een baai drijven en dan een soort zwemmend buffetje houden. Ondanks onze inspanningen zien we helaas geen orka's en keren na 3 uur zoeken weer terug naar de haven.

We gaan onze trip voortzetten naar het vast land. We begonnen vandaag met 6 graden en als we rond 17 uur op de ferry zitten naar horse shoe bay, is het inmiddels 22 graden. Je weet echt van gekkigheid niet meer wat je aan moet trekken 's ochtends. We komen om 19:00 aan en besluiten de highway 99 te nemen richting Whistler. Maar vanwege de tijd stranden we in Squamish. De regen is weer begonnen en we willen een droog warm bedje vanavond. We slapen in een sleazy hotel en na een warme douche, zetten we de binnentent binnen op om te drogen en daarna heerlijk slapen.