Wegbrengspecial Camper Canada / Ontario (dag 4 t/m 8)
Ontario
Canada
Jan10e
Wegbrengspecial Camper Canada / Ontario (dag 4 t/m 8)
Spannend…
Vandaag gaan we de camper ophalen. Nog nooit in zo’n bakbeest gereden. Op de vakantiebeurs waren we er even in gaan zitten en had ik me voorgesteld hoe het zou zijn. 4 weken zou dit mijn rijdende huis zijn. Bovendien… we reizen altijd met ons tweeën en nu met een bevriend stel op pad (eigen camper).
De gehuurde auto waarmee we naar Niagara zijn gereden leveren we weer in op het airport. Via het verhuurbedrijf van de camper een taxibusje geregeld waar me met 4 man en bijbehorende bagage in konden. Bij aankomst bij het verhuurbedrijf krijgen we eerst nog een instructiefilm te zien hoe alles met de camper werkt en waar we op moeten letten. Lengte, hoogte, breedte… water tanken…. propaan tanken… grijs water weg laten spoelen… black water weg laten spoelen… hoe ijskast blijft werken ook al heb je geen elektriciteit… Pfff… gelukkig krijgen we ook een handboek mee. Na nog vele handtekeningen op diverse documenten krijgen we de sleutels. Met 2 slaapzakken p.p. lopen we naar de campers. Er staan slechts 708km op de teller. Zo van de fabriek hier naartoe gereden. Hij is leuk! We hebben zelfs een hond aan boord. Binnen erg ruim en superpraktisch ingericht. De potten en pannen en al het servies zitten nog in de verpakking.
Voorzichtig manouvreren we de parkeerplaats af en rijden naar de dichtstbijzijnde Wallmarkt. Want voor proviand wordt niet gezorgd. Makkelijk shoppen, want je hebt gewoon alles nodig… We spreken af om vanavond nog maar niet te koken... er is nog zoveel te ontdekken en we willen ook nog de camper inrichten. Onze eerste camping is nog ruim een uur rijden. Het is echt wennen aan de grootte van de camper… Je zit hoog en droog… dat wel…
De camping heeft vandaag de deuren geopend. Ze hebben een paar kampeerplaatsen gereed. We komen naast elkaar te staan met een stukje groen en zo’n stevige houten tafel en bank combinatie tussen ons in. Later zal blijken dat dit ongeveer de standaard inrichting van de Canadese campings is. Een beperkt stukje grond per camper. Het is wel makkelijk hoor. Je komt aanrijden… parkeert zo veel mogelijk horizontaal… plugt de elektriciteit is… sluit aan op de waterleiding… en laat de afvoer gelijk in de sewage uitkomen. En dan kan je al gelijk een wijntje opentrekken… We toasten op de campers en de reis die voor ons in het verschiet ligt.
We pakken onze bagage uit. Er is veel kastruimte. Ook onderin de camper is er zeeën van ruimte. We maken het bed op. Even uitproberen. Dat ligt helemaal niet verkeerd en is veel ruimer dan ik had verwacht.
We gaan in de buurt nog hapje eten. We hebben veel bekijks als we met vier uit een camper stappen. Ze komen een voor een een praatje met ons maken. Niemand is van Canada, maar iedereen is wel Canadees. Maar dat is bijna voor elke Canadees te zeggen ontdekken we tijdens onze reis.
We merken dat we een enerverende dag achter de rug hebben en gaan bijtijds slapen. Tot mijn verrassing slaap ik als een blok. Maar wordt de volgende ochtend wakker van de kou. Het heeft gevroren vannacht. Dat beloofd wat. Komt mijn skibroek tenminste gelijk van pas. Leren gelijk ons lesje. Want de waterslang is bevroren… Er komt geen water uit de kraan… Uit de slang vallen grote brokken ijs. Dus even geduld met douchen. Gaan we eerst maar ontbijten.
De eerste ochtend doen we het rustig aan. We vertrekken pas om 10.00.
De hele reis ligt voor ons. We hebben geen vastomlijnde planning. We weten alleen dat we 22 mei in Vancouver dienen te zijn. De luitjes uit ZA hadden graag ook naar Quebec willen rijden. Maar gelukkig zagen ze nadat ze op de kaart met me mee hadden gekeken dat dat toch wel erg uit de route lag. Het is zo’n 4500 km naar Vancouver. Met een camper rij je… ja hoeveel eigenlijk? 250 km per dag. 300? 500? Dat moesten we ook nog een beetje uitvinden. Wat we wel op ons netvlies hadden is toch zeker ruim een week in de Rockies te verblijven. Maar wanneer en via welke route we daar aan komen is nog helemaal open. Zo reizen we het liefst. Geen tijdsdruk. En altijd de mogelijkheid om links af te slaan in plaats van rechts, om ergens langer te blijven als het ons bevalt of door te stomen als we het niet wat vinden.
Zo gaan de eerste dagen door Ontario voorbij. We volgen de route 69. George Bay, Sudbury. Vanaf hier volgen we route
17. Lake Huron, Salt St. Marie, Lake Superior, Wawa, Nipigon. Thunderbay en Kenora. Wat is Ontario groot!!! Bomen, Bomen en Bomen. Heel veel meren, meertjes en riviertjes. Kleine gemeenschappen. Hier en daar een vervallen huis. En overal oude auto’s die al jaren staan te verroesten en er nu gewoon heel schilderachtig bij staan.
Het vriest s’nachts nog steeds. Overdag warmt het al aardig op. Het blijft vooalsnog bewolkt en er drisselt regelmatig regen. Maar gelukkig is de camper waterdicht. Die van ons wel. Die van de andere luitjes is op een gegeven moment gaan lekken bij de airconditioning. (echt niet nodig in deze periode)
Nog meer herinneringsflitsen… Grote gans in Wawa, Zonsondergang aan Lake Superior, lekke band, gigantische beverburcht… de eerste keer tanken… Wat een schok! We tanken 190 liter en de rekening is: 281 CAD. Dat is ongeveer 225 euro… De camper rijdt 1 op 4. Oeps… dat wordt regelmatig de CC gebruiken voor de benzine. Waarom campers niet op diesel rijden? Dan zouden ze niet starten in de kou…. Men maakt supernieuwe luxe campers, maar de motor blijkt een grote slurper te zijn. Zou het een complot zijn tussen de camperbouwers en de benzineverkopers? Immers, de benzine is voor de gebruikers. De verhuurder zal het een worst wezen hoe zuinig een camper is.
Morgen na 5 dagen Ontaria.. Manitoba here we come!
Wordt vervolgd.
Foto's
