Vanuit Jasper maakten we een Icewalk over de bevroren bodem van Maligne Canyon.
's Zomers staat het water hier vele meters hoger en stroomt het met reusachtige vaart door de smalle canyon. Je kunt hem dan alleen van bovenaf bekijken.
Maar als 's winters er nauwelijks aanvoer van smeltwater is, daalt het waterpeil en bevriest dat wat overblijft. Ook de grote en kleinere watervallen langs de randen.
We maakten de excursie eind maart, midden op de dag kwam de temperatuur af en toe al boven nul en de zon liet zich ook regelmatig zien. Daardoor begon hogerop langs de wanden van de canyon het ijs al te smelten. Zelfs op de bodem waar de zon nauwelijks kon komen werd de ijslaag al wat dunner; eronder stroomde de rivier nog enkele meters diep. De bovenlaag was door smeltwater van de wanden, dat op de bodem weer bevroor, verraderlijk glad. Niet iets dus om zonder gidsen en spikes te doen.
Vlakbij het smalste punt van de canyon passeerden we een overhangende rots waar een ijsgrot was gevormd, met een gordijn van smeltwater ervoor.
Eén van de gidsen wilde de koude douche wel trotseren voor de foto.