Met dit type stevige bus ga je vanaf het bezoekerscentrum naar de gletsjer. Daar krijg je de gelegenheid om over het ijs te lopen. Het is mogelijk op het ijs te klimmen, zowel zelf als met een gids. Scheuren in het ijs hebben in de afgelopen decennia tot diverse doden geleid onder de toeristen. Dus wel oppassen.

De Athabasca is vanaf de weg te zien, maar is toch nog best ver. Omdat ze zo makkelijk bereikbaar is is het de meest bezochte gletsjer van Noord Amerika.
Wij kwamen er tegen drieeen langs met de camper en toen waren de bussen vanuit Jasper alweer vertrokken. Dus niet al te druk (het is eind mei, dat kan het ook geweest zijn natuurlijk)
De ijstong is zo’n 6 km lang en tussen de 90 en 300 meter breed. In de afgelopen 125 jaar is deze gletsjer de helft minder dik geworden.

Het bezoekerscentrum waar je de kaartjes kunt kopen voor deze excursie is op zichzelf ook al interessant om een stop te maken vanwege de displays en informatie die gegeven wordt.

De officiele camping in de buurt was nog gesloten vanwege de winterstop. Maar op de parkeerplaats van het bezoekerscentrum hebben we prima overnacht. Het openbaar toilet was nog niet bruikbaar vanwege helemaal ondergesneewd. Maar zolang het bezoekerscentrum is geopend was dat ook niet echt een probleem.

Omdat iedereen dan verder vertrekt is het heel stil om daar te zijn en de avondzon op de bergen rondom je te zien schijnen.