Ik snuffel wat rond in een tweedehands boekhandeltje in de plaats Canmore, typisch iets waar je tijd voor neemt als je twee maanden op roadtrip bent door de Canadese Rocky Mountains. En daar zie ik ineens een fotoboek van George Brybycin, een bekend fotograaf en voorvechter voor uitbreiding van het aantal Nationale Parken in Canada. In zijn boek zie ik foto's van Peter Lougheed Provincial Park, een natuurpark dat op niemands reisschema staat. Ik heb niet echt een reisschema, we zijn flexibel met onze auto, en dit zijn de onbekende pareltjes waar ik naar op zoek ben!

De volgende dag rijden we er al vroeg naar toe en nemen vanaf highway 1 de weg 40 richting Kananaskis Country waar het park deel van uitmaakt. Als we de grens van het park binnenrijden, zien we een Grizzly beer aan de kant van de weg bessen eten, struik na struik. Er is hier verder niemand, we keren op de weg en zitten eerste rang een tijdje te kijken.

Dan rijden we door en cirkelen tussen duizenden sparren, en hier en daar een wapiti-hert, naar een parkeerplaats. Hier zou het Kananaskis Lake moeten liggen, waarvan ik prachtige foto's heb gezien in het fotoboek van George. We klimmen een natuurlijke dam aan de rand van de parkeerplaats op en daar zien we het liggen.

Wat een gevoel van vrijheid overvalt me daar aan de rand van het meer dat nog mooier is dan ik had durven denken toen ik daar in de boekhandel stond. Werk, zorgen, het dagelijkse leven, ze zijn definitief verdwenen. We nemen de tijd en gooien relaxed steentjes in het immense meer, kijken wat het effect is op de weerspiegeling, voordat we verder op ontdekking gaan.

En dat is precies wat voor mij een roadtrip zoals deze geslaagd maakt, opgaan in avontuur, ontdekkingen doen, zonder vast reisschema, een volkomen gevoel van vrijheid. George, dank voor de tip!