In Yoho National Park verbleven we in het plaatsje Field, bij een vrouw die als Park Ranger op het visitor center werkte. Haar man was van Franse afkomst en bleek de trails in Yoho te onderhouden. Waar wij met een rugzakje lopen, liep hij met electrische zagen en ander materiaal, samen met zijn compagnon. Tsja, met een auto kun je niet over de paadjes, dus dat is gewoon sjouwen. Hij kende vanzelfsprekend elke wandeling in het park en raadde ons de Iceline trail aan. Nooit van gehoord, had ik niet in de boekjes gezien, maar we gingen ervoor.

Na drie kwartier steil omhoog klimmen, zigzaggend, vroegen we ons zwetend af of dit wel een goed idee was. Hoe deed onze gastheer dat met al dat materiaal? Maar even later kwamen we boven de boomgrens, we bleken 500 meter geklommen te hebben. Ver beneden ons, aan de overkant van de vallei, zagen we de 300 meter hoge Takakkaw Falls uit de bergen komen vallen. Fantastisch dat je er vanaf hier boven op kon kijken, je zag hem vanuit de gletsjer komen glijden voordat hij de val maakt.

De rest van de wandeling was het één groot spektakelstuk, we keken over het hele dal heen alle kanten op. Overal gletsjers..., dus dáárom noemden ze dit de Iceline. Uiteindelijk kwamen we aan de voet van de gletsjer die je op de foto ziet, waar enkele andere wandelaars al naar op weg zijn (even openen).

Toen we terugkwamen bedankten we de Fransman 's avonds voor zijn tip en vertelden enthousiast wat we allemaal gezien hadden. Hij glimlachte...