Een kleine D-tour naar Abraham Lake
Rocky Mountains
Canada
ChristaThieme
Een kleine D-tour naar Abraham Lake
Bij The Crossing, een kruispunt van de beroemde Icefields Parkway en de David Thompson Highway zagen we een groepje mensen driftig met camera’s aan het klikken langs de parkeerplaats. Meestal betekent een groep stilstaande auto’s of een groep mensen langs de weg dat daar iets interessants te zien is. Het is een zwarte beer die langs de weg loopt, richting de parkeerplaats. Al zoekend naar besjes en ander lekker eten buigt de beer af richting het naastgelegen bos. Hij loopt een stukje door het bos en kuiert daarna op zijn gemak richting de cabins van The Crossing. De groep mensen schuifelt over de parkeerplaats langzaam met hem mee. Eén Japanner staat vrij vooraan en kijkt geconcentreerd op de iPad die hij met gestrekte armen voor zich hield. Hij houdt niet de beer in de gaten, maar was gefocust op het filmen met zijn iPad. Daardoor gaat hij, zonder dat hij het in de gaten heeft, steeds dichter naar de beer toe terwijl de rest van de groep wat achter blijft. Wat hij doet is levensgevaarlijk, omdat je een beer nooit kan vertrouwen. En we weten zeker dat een beer veel sneller kan aanvallen dan dat jij weg kan rennen!
Houd dus altijd de wilde dieren die je tegenkomt ook met je eigen ogen in de gaten en niet alleen via het scherm van je camera, telefoon of iPad. Op het scherm lijkt het dier altijd verder weg dan in werkelijkheid! De geadviseerde afstand door het National Park is minstens 100 meter. Na een tijdje draaiden we ons om en lopen terug naar de camper. Nog voordat we in de camper zitten horen we een aantal harde schoten. Het blijkt dat de beer te dicht bij de blokhutten van de toeristen kwam en de eigenaar losse flodders de lucht in schoot om de beer terug het bos in te jagen.
Na al deze belevenissen rijden we de David Thompson Highway op richting Lake Abraham, onze eindbestemming van deze dag. Abraham Lake ligt net buiten de Natuurparken Banff en Jasper en is daarom vergeleken met andere higlights in de Rocky Mountains erg rustig. We hebben heel bewust gekozen voor het David Thomson Resort, enerzijds op advies van een Canadese vriend, anderzijds omdat we dolgraag op loopafstand van een meer wilde overnachten zodat we de zon boven het water konden zien op gaan. Op nog geen 50 meter van je camper heb je vanaf een klif een fantastisch uitzicht over het Abraham Lake en de bergen er achter (volg het bordje "viewpoint"). Daarnaast loop je via een andere route in een klein kwartier naar de oever van het meer.
De volgend ochtend staan we opnieuw op om 6 uur en gaan met de rugzak vol fotospullen richting het meer. Ik dacht slim te zijn en had de avond tevoren mijn camera helemaal klaargemaakt; een schoongemaakte groothoeklens met een 2 stops ND-filter erop geschroefd (een hogere ND filter heb ik helaas nog niet) en de instellingen voor een landschapsfoto alvast ingesteld. Aangekomen op een heuvel vlakbij het meer ziet het er allemaal veelbelovend uit en ga ik enthousiast aan de slag. Ik pak het statief en plaats deze op het gras en bevestig mijn camera er op. Dan hoor ik ineens een stem naast mij fluisteren… “Chris, kijk eens naar links, daar op de oever van het meer!” En daar staat ze! Een prachtige hinde komt uit het struikgewas tevoorschijn en slentert al knabbelend aan het gras richting het meer.
Hmmf!… Mijn instellingen op de camera zijn helemaal verkeerd en ik kan ook nog niet eens inzoomen! Tijd om de lens te verwisselen heb ik niet want dan is Madam Hert al hoogstwaarschijnlijk weer verdwenen. En als ik dat desondanks toch doe dan misgun ik mijzelf om intens van dit moment te genieten (ik zie mijzelf al stressen). Ik schiet toch maar een foto al weet ik dat de hinde als een ieniemienie stipje op de foto komt. Gelukkig hebben we ook een mobiele telefoon bij ons en mijn man besluit langzaam richting het hert te lopen. Wat een verrassing; de hinde voelt zich helemaal niet bedreigd. Sterker nog, ze loopt op nog geen 10 meter nieuwsgierig een half rondje om hem heen. Via haar opgeheven neus neemt ze zijn geur waar en daarna besluit ze om op haar gemak weer het struikgewas in te lopen. Ik heb het allemaal vanaf een klein afstandje mogen aanzien. Ja, voor zo’n ontmoeting sta je graag vroeg op!
Het ontbijt op deze camping was trouwens ook een leuke ervaring. Je kan je hiervoor inschrijven in het hoofdgebouw de avond van tevoren. In een klein gebouwtje met een overdekt terras wordt er waar je bij staat een typisch Canadees Cowboy ontbijt klaargemaakt, warme bonen in tomatensaus, eieren, spek en een kleine pannenkoek. En dit alles weggespoeld met een kop koffie uit een enorme koffiepot die staat te pruttelen op een soort kampvuur. Superlekker? Nee, niet echt maar wel erg leuk!
Foto's
