Ikke ikke ikke. Over toeristen...
Ikke ikke ikke. Over toeristen...
Ikke ikke ikke... ja we maakte het mee! We zullen het allemaal wel eens mee hebben gemaakt maar ik stond er echt even bij van 'wat gebeurd hier nu'?
Vroeg in de ochtend reden we naar het bekende Lake Peyto. Dit meer staat in alle reisgidsen in de top 10 van de Canadian Rockies en wordt dus ook door iedereen trouw bezocht.
Na een flinke klim de berg op kwamen we op het punt waar bleek dat bussen vol Chinezen ook konden komen. Beetje jammer, maar ach we hebben onze beweging weer gehad deze ochtend! Het hoekje om en jawel daar was het uitkijkpunt op Lake Peyto! Voor ik het meer überhaupt zag moest ik eerst moeite doen om op het platform te komen wat speciaal was aangelegd voor ons, toeristen... Het was dringen, elkaar niets gunnen en vooral elkaar vies aankijken. Wat een heerlijke ochtend! Ik kon er toen al heel hard om lachen en wachtte rustig af tot de hordes Chinezen in ieder geval hun foto hadden genomen en de bus weer ingingen. Ik liep een stukje verder het platform op en pakte ook mijn camera want nu was ook ik aan de beurt om een poging te wagen dit meer "bijzonder" vast te leggen. En dat wil je dan natuurlijk zonder toeristen! Dat dachten een aantal andere toeristen ook en zij bedachten zich: "Ach zo'n platform, waarom zou je er niet overheen klimmen en ruim voor het platform op de berg gaan staan'?". Wanneer een toerist zich geroepen voelt over het hek te klimmen staat binnen 5 minuten de andere helft ook naast het platform en duidelijk in mijn beeld! Dat laatste irriteerde me nog het meeste. We staan daar toch allemaal om een foto te maken? Dat platform is er niet voor niets toch?
Ik riep naar de mevrouw die het verste naar de afgrond was gelopen voor haar perfecte foto: "Excuse me madam, can you please make your pictures on this platform wich is special made for you to make the perfect picture?" Ondertussen was er namelijk een nieuwe bus Chinezen aangekomen en ik kreeg niet de indruk dat het me zou lukken om anders een toerist-vrije-foto te maken. De dame keek me verbaasd aan en verontschuldigde zich. Ze pakte haar spullen en verdween met het gevolg dat ook de andere toeristen verdwenen en ik mijn foto kon maken....
Een kleine ergernis waar we allemaal wel eens mee zitten maar het verbaasd me keer op keer dat het gebeurd.