Bos en bos en bos en... Via Penticton naar Nelson #2

Door: LindaMarjan

Geplaatst op Jul 12, 2012

We hebben het geweldig naar ons zin hier en weer ongelooflijk veel gezien in de afgelopen dagen.
Na ons vertrek uit de gezellige B&B (die ons nog een zakje lunch meegaven met zelfgemaakte muffins en drinken!) zijn we verder gereden naar Nelson. Onderweg kom je door het enige stuk woestijn van Canada. Interessante 'self guided tour' hier gedaan. Raar idee dat het zo droog is in het meest vruchtbare gedeelte (de fruitmand) van Canada.

Snel hierna veranderd het landschap weer en wanen we ons in de goldrush tijd. Greenwood village is weinig veranderd sinds die tijd. In een cafeetje ontmoeten we een Canadees die ons hele verhalen verteld over hoe hij in de oorlog in Nederland ons land eten heeft gebracht (They where so hungry, they're eating tulipbulbs!). Ook zijn oude verhalen over Canada waren erg leuk!
Het landschap wordt steeds meer bergen met bos en bos en bos... Zeer mooi omdat alles hier langzaam begint te verkleuren naar geel en rood. Het weer is heerlijk nog, zo rond de 23 graden.

In Nelson zitten we in een grappig motel op een superplek, midden in de mainstreet van dit stadje. (Een romantische kamer met een stapelbed :-)
Gisteren hebben we de zalmen die nu terugkomen gezien in Kokanee Creek. Wat een hoop!
Daarna naar boven gereden naar Kokanee glacier op een weg die volgens omschrijvingen voor een ‘gewone’ auto goed te doen zou zijn. Nou ja, goed te doen is anders maar de paar deukjes in de onder dwarsbalken vallen vast niet op...? De weg was maar 17 km omhoog en we hebben er heen bijna 1.30 uur over gedaan.
Het was de moeite waard. We komen uit bij een prachtig meer in de bossen en een paar mooie wandelroutes. De enige andere mensen hier is een gezin met jonge kinderen. De vrouw kon ons beertechnisch niet echt geruststellen en zei dat hier erg veel beren zaten. Ze had ze vaak in haar achtertuin en zelfs al een keer één in huis. Ze adviseerde ook vooral veel en hard te praten tijdens het wandelen om maar niet per ongeluk eentje tegen te komen.
Ok, toch maar het kórte rondje om het meer gelopen... Na 3/4 rondje zagen we verse berenklauwsporen op de grond en een afgekloven visje. En nog maar een stapje harder.

Aan het einde van de dag was het nog heerlijk weer en hebben we nog even op het strand bij Nelson gelegen.
Hierna gaat onze reis verder door naar Golden. (zo’n 400 km).