Tijdens ons verblijf van vier dagen in Awarradam gaan we op een middag met een bootje naar de overkant van de rivier om een dorpje van marrons of bosnegers te bezoeken. Hier kijken we onze ogen uit, zeker als we niet de mannen, maar de vrouwen het zware werk op het land zien doen. Om een kostgrondje te verwerven voor hun landbouwproducten wordt telkens op een kleinschalige wijze een stukje jungle omgehakt. De afstammelingen van de marrons, die tijdens de slavernij naar het binnenland van Suriname zijn gevlucht, zijn altijd met respect met de natuur omgegaan.