Inka trail
Cusco
Peru
Marscham
Inka trail
De avond voor het begin van onze 4-daagse trekking komen we bij elkaar om de groep en gids te ontmoeten.
We gaan op pad met vader en dochter uit Canada, een Hollandse en een duits stel alpinisten!
Krijgen uitleg over de route en beseffen wel al dat het geen makkie gaat worden!
De eerste dag worden we al vroeg opgehaald uit het hotel en vertrekken we per bus naar km 82, het beginpunt.
Het wordt ons al snel duidelijk dat we een kleine groep hebben vergeleken bij de rest, zijn we wel blij mee! Ook zit bij de meeste tours een drager voor je persoonlijke spullen inbegrepen, bij ons niet. Het is wel mogelijk om er alsnog een te huren maar volgens ries is dat niet echt nodig...
Daar gingen we dan op pad, allebei een rugzak om, Mars 10 kg, Ries 15 kg (vol met extra energy bars!).
De eerste dag liepen we 13 km over een Inka flat pad (heuvelachtig). Onderweg stonden er 2 tenten op ons te wachten voor de lunch. Eentje gebruikt als keuken met een kok, inclusief witte muts! De andere gebruikt als eetkamer, compleet met stoeltjes.
Zijn wij aan het klagen over onze kilo's, die dragers hebben allemaal 23 kg op hun rug, incl tenten en gasflessen!
Tweede stuk van de dag werd al wel pittiger en steiler omhoog. Blij waren de voetjes toen we aankwamen bij ons kamp waar ons tentje al klaarstond!
Was overdag gelukkig goed weer geweest en 's nachts gelukkig ook niet te koud.
Wel een hard en koud matrasje, maar na die inspanning lukte het slapen wel.
Al vroeg op voor de gevreesde 2e dag.
Vandaag moeten we "dead womans pass" over. Nee, hier is nooit een vrouw overleden maar dat slaat op de vrouwelijke vorm van de berg!
De eerste 5 (!) uur bestaat uit omhoog klimmen, niet alleen steile paden maar vooral veel hoge treden, heel veel hoge treden! Dacht dat die Inka's van die kleine mannetjes waren maar aan die treden te zien dus niet!
Ries liep voorop met de dragers en hoorde bij de Speedy Gonzales groep.
Ik liep op mijn gemakkie daarachter, mijn hiking buddy was een man van 61!
Zonder van die hiking stokken en je eigen tempo aanhouden red je het niet. Ook gingen we een pass over van 4200 m hoog dus de zuurstof werd ook al wat minder.
Als ik van tevoren niet zo getraind had hadden mijn longen nu nog steeds op die berg gelegen...
Maar uiteindelijk zijn we toch samen het hoogste punt overgegaan en dan heb je een waanzinnig uitzicht over alle bergen, besneeuwde toppen en groene valleien.
Denk je dat je het ergste gehad hebt die dag, kun je gaan beginnen aan ruim 2 uur afdalen over net zulke steile treden en paden! Funest voor je knieën en enkels en garantie op trillende benen!
Die avond slapen we op een campsite waar nog zo'n 50 tenten staan van andere groepen. Ook een stuk kouder vanwege de hoogte.
Dag 3 werden we om 5 uur gewekt met een kopje coca thee. Het opstaan ging al iets moeizamer door stijvere spieren.
Vandaag is de langste dag, 16 km lopen. Wel de mooiste route door tropische bossen en langs Inka ruines.
Ze deden het voorkomen alsof dag 2 het zwaarste was maar daar zijn de meningen over verdeeld!
We begonnen met 2 uur klimmen en bezichtigen van ruines op de route. Daarna 2 uur Inka flat totdat we op een uitzichtpunt kwamen van waaruit we Machu Picchu mountain al konden zien!
Helaas sloeg op dat moment het weer om en begon het te donderen en te regenen.
Dat was het moment waarop we begonnen aan een afdaling van 1200 meter, oftewel een afdaling van ca 4 uur met meer dan 4000 treden.
Dat afdalen is echt het ergste, continue concentreren en pijnlijk voor de gewrichten.
Zelfs Ries begon het zat te worden op het einde!
Maar ook vandaag hebben we het weer gered, met als beloning eindelijk een douche na 3 dagen!
Morgen is het dan zover, dan bereiken we eindelijk de verborgen stad. Machu Picchu!
Foto's
