Deze zeeleeuw strekt zich "sierlijk" uit, zodat zijn hele lichaam de zonnestralen kan absorberen. Als je naar zijn gezicht kijkt, dan lijkt hij er enorm van te genieten.
Nog even wat anders wat ik tijdens de trip waarop ik deze foto meemaakte. Voordat we aan wal gingen vertelde onze gids dat we moesten voorkomen dat jonge zeeleeuwen ons zouden aanraken, want anders worden ze verstoten. Eenmaal op het eiland moest ik echt mijn best doen en blijven opletten dat jonge zeeleeuwen niet te dicht bij kwamen. De jonge zeeleeuwen zien je echt als speelkameraad. En dat gaf me toch wel een apart gevoel, omdat ik nu moest wegrennen voor een dier. Terwijl het meestal anders om is. Op de Galapagos eilanden is de natuur nog zoals de natuur zou moeten zijn en besef je dat de mens veel kapot heeft gemaakt en daar nog steeds mee bezig is. Ik hoop dat onze leiders tijdens de klimaattop in Parijs nu eindelijk eens vergaande beslissingen durven te nemen. Ik wacht af.