Ik zweef wat rond op ongveer 5 meter diepte voor de safety stop, zodat mijn lichaam weer langzaam aan het drukverschil kan wennen.
Ik zweef letterlijk en figuurlijk, want ik heb zojuist de hamerhaai van mijn lijstje kunnen strepen.
Zwaar nagenietend staar ik in het oneindige.
Plotseling schiet er wat door mijn gezichtsveld van links naar rechts. In een reflex gaat mijn hoofd met het dier mee, want ik heb direct in de gaten dat we bezoek hebben van een zeehond. Maar mijn hoofd staat nog niet dwars op mijn lijf of hij schiet van rechts naar links. Af en toe minderd hij wat vaart om ons te bekijken. Ik grijp mijn camera en probeer hem te pakken te krijgen.

Eenmaal terug op de boot skipp ik door de tientallen foto's.
1 !!
1 foto is gelukt!

Ik staar weer in het oneindige, maar nu met een grote glimlach op mijn gezicht......zwaar nagenietend !!