Fragment uit ons reisverhaal Galapagos:
Deze ochtend gaan we om 6.00 uur voor anker voor het eiland Espanola, het verst weg gelegen eiland in zuidoostelijke richting. Met de zodiac zijn we binnen een kwartier op het strand; prachtig (echt) wit zand. Overal om ons heen het gebrul van de zeeleeuwen, die hier in groepjes heerlijk aan het chillen zijn. Veel kleintjes. We lopen er tussendoor, staan bij ze stil. We hurken er bij op korte afstand om foto's te maken. Ze reageren niet. Het is een vreemde gewaarwording hier zo op deze manier op dit strand te zijn, tussen deze aandoenlijke dieren, die zich volkomen naturel blijven gedragen. Mooi om hun gedrag en communicatie met elkaar te kunnen observeren. Heel soms loopt een mannetje een beetje dreigend een paar meter achter ons aan. Hij is hier de baas, of we dat even willen onthouden!

Helemaal onderaan overigens de spotvogel. Ze kennen alleen zout water, maar hebben ook behoefte aan zoet water. Ze kropen bijna onze tas in om bij de fles water te komen en toonden daarbij in het geheel geen angst voor ons!