Galapagos Eilanden. Wat een droom. Elke avond als ik terug kwam van mijn vrijwilligers werk op de locale kinderopvang, ging ik naar de pier om de zonsondergang te bekijken. Als je dit elke avond mag mee maken, vergeet je al gauw de ellende van die dag, stinkende luiers, ruziënde peuters en vooral de kinderen die stiekem nog helemaal niet zindelijk zijn...