Chili Torres del Paine
Torres del Paine NP
Chili
Olofensing
Chili Torres del Paine
Nou na lang wachten gaan we eindelijk rond etenstijd toch de lucht in!! Volgens de incheckbalie moeten we het vliegtuig in Santiago kunnen halen. En inderdaad op Santiago hebben we zelfs tijd over.
Om 6 uur ´s ochtends komen we aan in Punta Arenas waar we onze auto een Nissan pick-up in ontvangst mogen nemen. Al met tal hebben we maar 2 uurtjes geslapen en nu moeten we nog 450 kilometer rijden vandaag naar het nationale park Torres del Paine. En dan is er ook nog weer 2 uur tijdsverschil vooruit. Dus een lange dag te gaan.
Vol goede moed proberen we van het parkeerterein af te komen, maar het is nogal een onlogisch systeem en voor we het weten zitten we vast op de parkeerplaats. Toch nog effe binnen vragen, maar daar is iedereen alweer gevlogen... Het is hier heel klein en erg vroeg. Nou dan maar over de stoep heen karren, we hebben niets voor niets een grote auto toch hihihi
We rijden richting Puerto Natalles. Het zijn hier lange vlaktes met hier een daar een heuveltje maar verder eigenlijk helemaal niets. De begroeing lijkt een beetje op die van de eilanden in nederland. Van dat ruwe gras en bosjes. En dan heb ik het nog niet gehad over de strot wind die hier waait niet normaal. We hebben steeds het stuur scheef anders worden we van de weg geblazen.
Na een tijd rijden en stoppen om een beetje wakker te worden, komen we een wegrestaurantje tegen. Even ontbijten en in het zonnetje zitten. Ook hebben ze hier een Condor, dat is een hele grote roofvogel die hier voorkomt, maar hij lijkt een beetje doorgedraaid en zit steeds met zijn hoofd te rollen.
Tegen de middag komen we aan in Puerto Natallas waar we nog even de tank volgooien. We hebben niet echt een routebeschrijving waar we precies moeten zijn en dat maakt het lastig als bij een T splitsing komen en beide kanten naar hetzelfde gaan alleen 100 km verschil is... De kortste dan maar. We komen nu op ongeasfalteerde weg en we hobbelen door de auto heen. Ook zitten er grote gaten in de weg. Uiteindelijk komen we aan bij een patagonie camp, luxery, maar helaas het is niet onze bestemming. Dus maar weer verder, een medewerker had het nog over 1 a 2 uur dus oke.
Na een uur komen we eindelijk bij de ingang van het park aan. We betalen de entree en daar komen we erachter dat we nog zeker 2 uur moeten rijden. We zijn gesloopt en het loopt inmiddels tegen het einde van de middag.
De omgeving is hier schitterend. Bergen met eeuwige sneeuw en mooie blauwe meren. Prachtig.
Rond de avond komen we dan toch eindelijk aan in het Patagonie Eco Camp. Het zijn tenten in de meest luxe vorm echt dikke prima met uitzicht op Torres del Paine, 3 hoge bergtoppen bijelkaar.
We kunnen eten bij het tentenkamp, waar ons als vis op het droge voelen. Het zijn hier allemaal trekkers en hykers. En ze vragen gelijk of we morgen meewillen naar de voet van Torres del Paine. Nou dat hebben we maar afgeslagen na deze hele lang nacht en dag.
De volgende dag gaan we zelf op pad met de auto en bekijken een waterval en een meer waar flamingo´s in staan. Heel gaaf. Ook zien we de Condor in het echt vliegen. Overal in dit park lopen wannebee lama´s het zijn geen echte lama´s maar we kunnen de naam niet onthouden dus noemen we ze maar wannebee lama´s.
Ze hebben ons ook nog verteld over een zoutwater meertje hier in de buurt die geen toevoer of afvoer heeft en dus langzaam opdroogt. Niemand weet hoe het een zoutwater meer kan zijn. We besluiten er heen te lopen. Na anderhalf uur vinden wij een meertje, maar je kan er niet echt bijkomen. S´avonds gaan we bij het hotel beneden aan de berg eten en daar komen we erachter dat het helemaal niet het zoutwater meertje blijkt te zijn.... nou lekker.... hij stond niet op onze kaart.
De volgende dag gaan we vroeg richting Lago del Grey aan de andere kant van het park, waar een gletsjer is. We belanden in een duur en ouwe lullen hotel, niet echt onze smaak, maar goed. Vanuit onze hotelkamer hebben we uitzicht op een aantal ijsbergen die drijven in het meer.
´s Middags gaan we vanuit het hotel mee met een boottripje naar de gletsjer. Echt onvoorstelbaar hoeveel ijs er tussen die bergen vandaan komt. En ook zo hoog. Heel bijzonder. We hebben er een lekker zonnetje bij, alleen waait het hiet ook nog steeds zo hard.
De volgende dag staat op het programma dat we de grens van Argentinie gaan oversteken. We hebben alleen een beschrijving dat we de auto inleveren en verder moeten met een publieke bus. Rond 12 uur. Dus we gaan op tijd op pad en staan om 11 uur voor de grens. Alleen is het hier net een spookstadje en is er in geen velden of wegen een budget autorent te vinden.... toch maar ff bellen met de reisorganisatie. Na veel heen en weer te hebben gebeld komt het er op neer dat: Het hotel had ons bustickets moeten geven voor de bus van 8.15 en dat is de enigste bus die op een dag gaat. Of tewel sorry het is uw probleem tot ziens. Wij naar nederland gebeld en die hebben vervolgens gerelgd dat we een prive taxi krijgen die ons naar El Callefate gaat brengen in Argentinie, alleen moeten we wel 500 dollar voorschieten. Inmiddels is het rond de middag en ook een mannetje van budgetrent is komen opdagen om de auto in ontvangst te nemen. Om 16.30 komt de taxi en die brengt ons naar El Callefate. Het is zondag en we rijden langs de pinautomaat voor de dollars. Maar alle pinautomaten zijn leeg en morgen en overmorgen is een feestdag. Onze taxichauffeur is heel boos en sluit olof op in zijn kantoor. Gelukkig wordt hij gebeld dat het geld wordt overgemaakt door de reisorganisatie
Foto's
