Van documentaires, foto`s en verhalen kende ik het eiland, Paaseiland. Nooit gedacht er ooit te komen, maar dat jaar kwam er een aanbieding voorbij die niet te versmaden was. Het duurde nog geen 1/2 uur voor we besloten hadden te gaan. Je verwacht beelden, maar zeker niet zo veel. De hellingen van de Ranu Raraku zijn bezaaid met beelden.Hele, die nog in de vulkaan vast zitten, en alleen koppen die in rij en gelid op de helling staan. Een onvergetelijk bezoek was het.