Curitiba
Zuid Brazilie
Brazilië
RGeerdink
Curitiba
Onze tiende vakantiedag! Op weg naar Curitiba
De dag begint weer met bewolking. We vertrekken, het is dus niet erg. De koffers zijn al aardig vol met cadeaus, ze gaan nog net dicht. Wachten tot je weg mag is niet mijn favoriete bezigheid, gelukkig kan ik wat computeren.
Ik ben ook begonnen aan mijn boek, ik heb het al 2 keer gelezen maar het verveelt niet.
De vlucht naar Curitiba gaat snel maar vlak voor de landing kregen wij het bericht dat het regende en koud was (16 gr). De komende dagen wordt het hier niet beter dus moeten we onze plannen omgooien. Het vervoer naar het hotel verliep hopeloos. Eerst 5 kwartier gewacht op een shuttle die beslist zou komen maar niet kwam, toen maar een luchthaven busje genomen (stopt maar op 5 plekken en toevallig voor ons hotel). We zijn 3 uur na de landing eindelijk ter plekke en nemen een kamer (2 verdiepingen) op de 16e etage met uitzicht over de stad. Onderweg nog 2 agenten met getrokken pistool gezien rennend achter iemand/iets aan.
Het eten verliep niet zoals we wilden, geen restaurant te vinden alleen allemaal kleine Aziatische eethuisjes die er armoedig uitzien. We duiken maar een tent in en het blijkt al gauw dat wij de laatste bezoekers zijn want onder ons eten wordt alles leeggeruimd en schoongemaakt. Dan maar terug naar ons hotel.
Onze elfde vakantiedag!
Het is zwaar bewolkt, eerst maar eens ontbijten en dan plannen maken. We wachten kennelijk op de dingen die de komende week gaan komen, een peut nerveux misschien.
Het wordt de hele dag wandelen door het “historisch†centrum van Curitiba. Er staan idd een aantal oude gebouwen verborgen tussen de hoogbouw maar erg indrukwekkend is het niet. Wel aardig waren de autovrije avenues, breed met mooie winkels Hier kon je heerlijk lopen. ‘s-Middags nog een kasteel proberen te bezoeken maar hieromheen stond een zwaar hek.
Onze twaalfde vakantiedag!
Het weer ziet er nog erger uit dan gisteren, toen bleef het gelukkig droog, nu is het afwachten maar ik vrees het ergste want we gaan met een open dubbeldekker een rondtour maken van ca 44 km.
Eerst maar eens ontbijten. Dat is hier overigens zeer lekker. Ik neem meestal 1 broodje met enkele lekkere koekjes en vervolgens heel veel fruit, meestal allerlei soorten meloenen. Je likt je vingers erbij af. Lily gaat meestal “Engels†met scramble egg en warm vlees.
We besluiten met de bus naar Jardim Botanico te gaan. Dit is een mooi park. Na 1,5 uur waren we echter uitgekeken en we besuiten met de touristenbus een rondje van 44 km te maken waarbij we geregeld kunnen uitstappen. De eerste stop is bij het Oscar Niemeyer museum, een mooi gebouw om te zien. In dezelfe buurt ligt ook het Poolse monument, een oud Pools huis waar de vorige paus ook in is geweest. We missen vervolgens de bus en de volgende bus wenst niet te komen zodat we 5 kwartier moeten wachten. De volgende stop was bij het Ukraieense monument, een kerk uit de Ukraine. Ook hier blijkt van een busregeling geen sprake en we vervloeken de bustocht die verder erg mooi is. De laatste stop voor ons is de uitkijktoren van ca 100m hoog. mooi uitzicht over de stad. Vlug terug naar de bus voordat................
Toen de bus kwam werden we als vee er in gepropt en we besloten een maal op bekend terrein maar uit te stappen en lopend naar het hotel terug te gaan. Al met al 10 uur onderweg en doodmoe.
Onze dertiende vakantiedag! Op weg naar Porto Alegre.
Vandaag helemaal niets. Rustig de koffer inpakken en nog een boekje lezen.
ook de foto’s nog even bewerken de de films bekijken. We hebben veel mooi materiaal verzameld vinden we. Bij de receptie de shuttle geregeld voor het vliegveld en als alles meezit vertrekken we om 12.50.
We worden netjes weggebracht, hangen nog wat rond en gaan dan gespannen naar de gate. In Porto Alegre worden we opgewacht door Alfons, Clara, Kelly en Remco. De ontvangst is allerhartelijkst en het ijs is direkt gebroken. Aangekomen bij het appartement staan Greice en Leandro (vriend van Greice) ook klaar en is de familie kompleet. Het Duits dat gesproken wordt is vrijwel niet te verstaan. Het lijkt nog het meest op een dialect van het zuid-Duits.
We vermaken ons goed, eten lekker en het is reuze gezellig. De volgende 10 dagen verblijven wij bij "onze nieuwe familie".
Foto's
