Zondag morgen, de dag begint mooi, na een paar karweitjes check ik mijn mail. Hoera een bericht van onze tia Jetty, bijlage een krantenbericht. Een blikseminslag!!! titel; expeditie bereikt isoleerde stam Corubo, op de bijhorende foto herken ik de lachende nativo, geen twijfel mogelijk, hij prijkt op vele foto's die mijn man jaren geleden maakte. Op deze RR. foto de man in de achtergrond. Ik lees verder een stalen klem legt zich om mijn hart, ze hebben 9 dagen quarantaine gehad, misdadig, veel van de voor deze mensen gevaarlijke ziekten hebben een incubatietijd van 10 tot 14 dagen, pokken zelfs 21 dagen, er werd gevaccineerd, van de Zóè weten wij dat een deel nog steeds gevaar loopt nog geen weerstand opbouwt.
Enige weetjes over contacten met andere groepen. De Yanomami: leven provincie Roraima grensgebied Brasil en Venezuela, na hun contact stierven ruim 20% van de populatie in een tijdruim van twee jaren, De Zóè: Parà Brasil, 87 van de 250 leden stierven in minder als twee jaren, De Xingu groepen: in Parà, Brasil daar zijn geen getallen maar ze stierven zo snel en massaal dat de dorpspleinen een kerkhof werden. Dat de nieuwe machthebbers in Brasil een Agrar minister het beheer toekent van de native gronden is angstwekkend, de landbouwers schreeuwen om uitbreiding. Op de foto zie je het bereiden van curàre het gevreesde pijlgift. Onze familie die reeds enige tijd met zo een unieke groep leeft vreest voor bange tijden. Ik wil ook onze bijzondere vriendin Jetty bedanken voor het bewerken van de verboden vrucht bij de voorste man zodat ik de foto kon plaatsen. N.B. wij houden steeds een quarantaine tijd van minstens drie weken tot wij de groep bereiken duurt het nog eens een tot twee weken toch blijf er altijd een rest risico. De klimaatblog wees mijn man op het verleden waar nog geen 10% van de Amerikaanse native bevolking over bleef geveld door ziekten, massa moorden en slavernij.