Alle kaaimannen nog aan toe!
Bolivia
Zuid Amerika
Kristy
Alle kaaimannen nog aan toe!
Gelukzalig lopen we hand in hand de grens over. We kijken elkaar aan en genieten van deze trip. Peru achter de rug,op naar Bolivia! Na wat Lamafoetussen op de heksenmarkt in La Paz te hebben bewonderd stappen we met 9 andere passagiers en piloten een vliegtuigje in. We kijken over de schouders van de piloten mee naar lampjes en knopjes. Wil ik dit wel zien? Vriendlief kijkt me enthousiast aan. Hij vindt dit het einde. Hoewel hij me toelacht zet ik met bevende knietjes een muziekje op, trek mijn riem strak en check de nooduitgang. Tijdens de vlucht moet ik toegeven dat ik een klein beetje overdreef. Ik kijk uit het raam en kan langzaam ook genieten. Dit is best tof! Van het koude La Paz op 3600 meter hoogte vliegen we over de bergtoppen van de Andes die overgaat in jungle. 200 km ten noorden van La Paz ligt het tropische stadje Rurrenabaque. Een totaal andere wereld. De warme temperaturen geeft me meteen het vakantiegevoel. Vanuit hier vertrekken vele tours richting de Pampas. 3 dagen met een bootje over een bruinige rivier vol kaaimannen, piranha’s en roze dolfijnen door het subtropische regenwoud! Dat willen wij wel! Bij de eerste kaaimannen die we ontdekken zijn we dolgelukkig. Hoe dieper het regenwoud in, hoe meer er tevoorschijn komen en hoe normaler het begint te worden! Nu zwemmen de kaaimannen als schattige eendjes om ons heen. Aan de rand van de rivier zitten capibara’s (enorme hamsters )en slaan de kleurrijke vogels hun vleugels uit. De volgende dag gaan we op zoek naar Anaconda’s! Op een rij alsof we een crime scene onderzoeken om zo de beste kans van slagen te hebben op het vinden van een lange slungel krioelend door het hoge gras. Ineens horen we geroep vanuit de bosjes. We schieten omhoog en rennen richting het geluid. Daar staat onze trotse gids, een peuk in zijn mondhoek en een enorme anaconda! De laatste dag is aangebroken; piranha’s vissen. Veel gevangen: takken. Na dit mooie avontuur durf ik weer het vliegtuig in naar La Paz. De propeller aan mijn zijde van het vliegtuig wil niet starten. Zweetdruppels van de piloot glijden langs zijn hoofd en zijn borst gaat sneller op en neer. Mensen om het vliegtuigje proberen de propeller handmatig aan te zwiepen. Uiteindelijk moeten we het vliegtuig uit om er na 10 minuten weer in te mogen. Iemand laat weten dat de propeller oververhit was maar dit is opgelost middels ijsblokjes. Ze weten wel hoe ze me gerust moeten stellen! Dus weer stap ik bevend in het vliegtuig en vervolg mijn oude ritueel om na een uur weer veilig in La Paz aan te komen.
Foto's
