Dit is het fooigedrag van Nederlanders en Belgen op vakantie
Recentelijk hebben we uitgebreid onderzoek gedaan naar het fooigedrag in binnen- en buitenland van onze lezers. Uit deze survey, waaraan ruim 2000 mensen deelnamen, blijkt dat veel Nederlanders en Belgen onderzoek doen naar de fooigewoonten in het buitenland, maar dat zij in de praktijk vaak hun eigen plan trekken.
Meer dan de helft van de respondenten aan ons onderzoek, dat we samen met PLUS Magazine uitvoerden, gaf aan voorafgaand aan hun vakantie uit te zoeken wat de gebruikelijke fooi is op de vakantiebestemming. Desondanks trekt maar liefst driekwart zijn eigen plan als het aankomt op fooi, ongeacht de lokale richtlijnen. In de praktijk komt dit erop neer dat bijna 70% dezelfde fooi neerlegt als binnen Nederland of België – gemiddeld zo’n 10% van het totaalbedrag. Een kwart van de respondenten geeft aan over de grens iets scheutiger te zijn met fooien dan thuis; slechts 5% geeft minder fooi over de grens. Reiziger Astrid laat het afhangen van de bestemming: ‘Als ik weet dat ze de fooi nodig hebben om van te kunnen leven, ben ik bereid om meer fooi neer te leggen dan wanneer ik weet dat het salaris prima de kosten dekt.’ Ook de kosten bepalen het percentage van de fooi. Zo geeft Pieter aan: ‘Ik leg in een goedkoper restaurant over het algemeen meer fooi aan dan in een duur restaurant.’ Dinie vult aan: ‘Als ik iets te hoog geprijsd vind, geef ik minder fooi, zélfs al zegt de richtlijn dat het hoger moet zijn.’
In de horeca fooien we allemaal
Zowel in binnen- als buitenland vinden we het de normaalste zaak van de wereld om fooi te geven in de horeca: meer dan 90% van de reizigers laat in een café of restaurant een extraatje achter. De kwaliteit van de bediening is voor ruim de helft van de lezers hierbij doorslaggevend; voor 19,5% gaat het om de algehele ambiance en slechts 14% laat de fooi voornamelijk afhangen van de kwaliteit van het eten. Zo zegt reiziger Erna: ‘Als het eten niet goed is, maar de bediening lost dit netjes op of doet wel erg zijn best, dan vind ik dat hij alsnog fooi verdient.’ Of en hoeveel fooi er wordt gegeven is wél afhankelijk van of er al een service tax wordt berekend: in dat geval geeft 61% geen additionele fooi. Dit suggereert een praktische benadering van Nederlandse en Belgische consumenten, die niet geneigd zijn om extra kosten te maken boven op de al in rekening gebrachte bedragen.
Voor andere diensten zijn we minder scheutig
Voor rondleidingen, hotel- of taxiservices zijn we in het buitenland een stuk vaker bereid om een extra zakcentje uit te geven dan thuis: ruim 66% geeft een gids in het buitenland fooi (t.o.v. 52% binnen Nederland en België). De helft van de respondenten fooit hotelpersoneel op een buitenlandse vakantie, terwijl dat in eigen land slechts 36% is. Taxi’s komen er het meest bekaaid vanaf: over de grens wil 43% nog wel een fooi betalen, maar binnen Nederland en België is dat slechts 33%. Dit kan ook te maken hebben met de groeiende populariteit aan taxiboekingen via apps als Uber en Grab. Ruim 65% van de respondenten geeft eerlijk aan geen fooi te geven als hij een dient via een app boekt waarbij de persoonlijke interactie, die vaak aanleiding is tot het geven van fooi, ontbreekt.
Fooi geven is dankbaar, tenzij …
Ook uit de persoonlijke ervaringen van de reizigers blijkt dat het contact met en de reactie van de lokale bevolking vaak doorslaggevend is. Lutgarde had een mooie ervaring in Marokko: ‘Op vakantie gaven we 200 dirham fooi aan onze taxichauffeur. Die man was zó blij dat hij ons de volgende dag de hele dag gratis heeft rondgereden naar verschillende bezienswaardigheden. Uiteindelijk werden we zelfs bij hem thuis uitgenodigd op de thee!’ Marijke herkent dat: ‘In Kenia gaven we onze chauffeur een fooi van omgerekend zo’n €3,00. Hij sprong echt een gat in de lucht, zo blij was hij. Achteraf bleek dat we veel te veel hadden gegeven naar maatstaven.'
Dat soort ongelukjes zitten niet in een klein hoekje. Robert: ‘We gaven na een boottocht op Java per ongeluk IDR 200.000 fooi, terwijl IDR 20.000 vrij normaal was – we hadden gewoon het verkeerde biljet gepakt. Onze gids had een glimlach van oor tot oor en bedankte ons verschillende keren. Later in de auto, ontdekten we onze ‘fout’ en begrepen we pas waarom hij zo extreem dankbaar was.’
Ook het omrekenen kan nog wel eens voor problemen zorgen. Mary herinnert zich: ‘Mijn vader heeft in een ver verleden wel eens met een groots gebaar omgerekend €0,05 fooi gegeven in Engeland.’ Ook Inge heeft zo’n blunder begaan: ‘Recentelijk was ik in Stockholm met mijn zoons. Toen we wilden pinnen na een etentje, konden we op het pinapparaat fooi toevoegen. Ik rondde het bedrag af, maar had geen idee wat ik gegeven had. Na omrekening bleek het €0,35 te zijn. Ik schaamde me rot en heb het meisje gauw nog een tientje in haar in haar handen geduwd.’
Dat dat echter niet altijd verkeerd hoeft uit te pakken, bewijst het verhaal van Anne wel: ‘De tante van mijn man woont in Canada, waar fooi geven als een verplichting wordt gezien. Zij heeft haar huis kunnen kopen van de fooien die ze in de loop der jaren heeft ontvangen!’
Of het nu gaat om do's en don'ts in het buitenland, manieren om af te dingen of hallo te zeggen: hier vind je de beste etiquettetips voor een vakantie zonder uitglijders!
Volg Columbus Travel op Facebook, Instagram en/of YouTube en meld je aan voor onze wekelijkse nieuwsbrief.
