Vberg19
Whale watchen op...Va
Vancouver Island is een populaire bestemming onder ons Nederlanders en dit is ook geheel terecht. Prachtige natuur, vriendelijke mensen, avontuurlijk; British Columbia heeft het allemaal. Het zuiden van Vancouver Island is bekender, maar doe ook zeker onderzoek naar het noorden van het eiland. Het is er over het algemeen relatief rustiger en ook nog eens ongerepter. Whale watching is een absolute must. Deze foto is genomen bij Port Campbell, waar niet ver uit de haven bultrug walvissen en transient orca's (de reizende, zoogdier-etende variant) zijn te zien. Als je tijd hebt, ga dan nog verder noordelijk richting Port McNeill en Telegraph Cove. Naast bultruggen en transient orca's zijn hier ook de northern resident orca's te zien. Deze visetende orca's zijn qua populatie groter dan de southern residents die in de buurt van Victoria zwemmen (200 vs. 75 orca's), wat de kans om ze te zien vergroot. Ga ook zeker whale watchen aan de westkust van Vancouver Island: aan de oostkust is de kans op orca's heel klein en komen vooral grijze walvissen voor. Ook prachtige beesten, maar toch minder leuk om te zien dan de acrobatische bultrug walvissen.
Zwarte beren in het..
Naar het Olympisch park in Whistler gaan is een absolute aanrader! De locatie van de Olympische Winterspelen in 2010 dient nu vooral als trainingslocatie voor lokale en internationale atleten, maar af en toe wordt het ook opengesteld voor toeristen. In de zomer is het een aantal weken open voor publiek en daarbuiten alleen toegankelijk met toestemming. Als liefhebber van beren had ik gevonden dat er een bedrijf als enige een speciale vergunning heeft om altijd over het terrein te mogen rijden om er de zwarte beren te fotograferen. Door de relatieve rust en de grote voorraad aan lekker voedsel, zoals wilde bessen en klaver, komen de beren graag in het Olympisch park. Met onze vriendelijke gids Graham gingen we op een regenachtige morgen op pad in onze luxe SUV door het park; de standaard Jeep was geüpgrade vanuit het bedrijf, gewoon omdat het kon. Daar hield ons geluk niet op, want ook in het park was het goed raak! Het was inmiddels eind september en de zwarte beren waren zich aan het voorbereiden op de winter. Al vlak na binnenkomst spotten we deze prachtige moeder beer met haar dochter. Ze had ook nog een ander jong, maar dit mannetje was iets avontuurlijker terwijl zijn zusje constant dicht in de buurt van haar moeder bleef. In totaal zagen we vijf zwarte beren die ochtend en maakten we ook nog een pitstop bovenaan de gigantische skischans. Kortom, als je in Whistler bent is deze tour een absolute must. Zowel door de bijzondere locatie als door de top service van de tour!
Ware wereldreizigers
Bultrug walvissen zijn een van de meest waanzinnige dieren om waar te nemen. Hun grootte is inmens, ze laten regelmatig hun prachtige staartvin zien als ze voor een diepe duik gaan en als je geluk hebt zie je ze ook nog een sprong uit het water maken. Zo'n acrobatische walvis met een gewicht van 20 tot 30.000 kilo uit het water zien springen geeft een ongekende adrenalinestoot. Er zijn verschillende wetenschappelijke theorieën voor waarom bultruggen uit het water springen: ze kunnen parasieten van zich af willen slaan met de impact op het water (best lastig krabben als walvis), het kan een vorm van communicatie zijn (het geluid van zo'n klapper draagt zeer ver onderwater), of ze doen het voor het plezier. º Wat bultruggen nog interessanter maakt is de enorme afstanden die ze afleggen. Via satelliet trackers weten we dat bultruggen helemaal van de Caribische zee (waar ze geboren worden) tot aan Noord Noorwegen zwemmen (google: whaletrack arctic university of norway). Een enkeltje van 8000 kilometer. Deze walvissen zijn dus echte wereldreizigers.
Orca's vanuit de luch
Walvissen spotten betekent uren achter elkaar op een bootje zitten en naar de horizon staren. Soms heb je geluk en zie je bultruggen en orca's aan de lopende band en andere dagen is het echt zoeken. Afhankelijk van de zeestaat hoort hier ook een nat pak bij. Bevroren handen en voeten zijn sowieso een gegeven op ons kleine aluminium bootje. Het spotten kan enorm geholpen worden door middel van het gebruik van een drone. Vanuit de lucht kan je veel sneller naar hun locatie vliegen. De grootte van de groep en hun gedrag zijn ook makkelijker te bepalen. Als je er dan boven hangt kan je pas echt goed analyseren hoe ze in familieverband met elkaar optrekken, zoals deze pod van 15 orca's - allemaal keurig opgelijnd. Op andere momenten zagen we een kalf en zijn moeder met elkaar spelen, veel makkelijker te volgen via dit perspectief. Videobeelden daarvan zijn op mijn instagram en youtube te vinden. Het is natuurlijk wel noodzakelijk om je drone weer droog aan boord te krijgen, wat soms knap lastig kan zijn met hoge golven en veel wind. Gelukkig is het me nog nooit overkomen dat er eentje gesneuveld is!
Orca's in het donker
De fjorden bij Skjervøy zijn op plekken wel honderden meters diep. In combinatie met weinig daglicht zorgt dit voor donkere omstandigheden om in te fotograferen. Langzame sluitertijden, hoge ISO waardes, groothoeklenzen en een onhandig onderwaterhuis: voor foto's van orca's in deze omstandigheden worden je vaardigheden als fotograaf op de proef gesteld. Dit zijn zaken waar je vooral over moet nadenken tijdens de voorbereiding. Als zoals op deze foto een orca pod voorbij trekt heb je namelijk alleen maar tijd om gedachteloos te kijken naar de prachtige wezens die zich op enkele meters afstand van je bevinden.
Sprong in het donkere
Zo ver noordelijk zijn de dagen begin november kort. Vier uur per dag zonlicht is er maar voor een kans om de walvissen te zien. In je wetsuit zoek je samen met de kapitein en je reisgenoten naar waar de walvissen zijn. Als een groep bultruggen of orca's gevonden is en relaxed genoeg lijkt, laat je jezelf zo geruisloos mogelijk in het water glijden op aanteken van de kapitein. Door de kou en het donkere water van de honderdmeter-diepe fjorden ben je even gedesoriënteerd. Totdat je een bultrug walvis uit de diepte ziet verschijnen en je alle ongemakken vergeet. º Ondanks de populariteit onder walvis en wildlife liefhebbers voelt de bestemming toch aan als een bestemming buiten de gebaande paden. Dit natuurspektakel vindt namelijk niet altijd op dezelfde plek plaats. De overwinterende haring bestaat uit jaargroepen (bijvoorbeeld de groep geboren in 2013) en de op dat moment dominante jaargroep bepaalt welke fjorden er gekozen worden om deze winter in te overwinteren. En waar de haring zijn, daar zijn ook de walvissen te vinden. Zo kon het zijn dat er honderden mensen naar Tromsø waren afgereisd rond november 2017, waar zij verwachtten de walvissen van dichtbij te kunnen zien. Niets bleek minder waar en teleurgestelde toeristen zagen geen enkele walvis bij Tromsø; blijkbaar was er een nieuwe dominante jaargroep bij de haringen, die besloten had om te gaan overwinteren in de fjorden rondom het ingedutte vissersdorpje Skjervøy. Dit dorpje ligt vier uur rijden vanaf Tromsø. Het circus is sindsdien verplaatst richting Skjervøy, waardoor de lokale economie ineens een enorme boost heeft gekregen. Totdat de haring weer een nieuwe plek gevonden heeft. Een loterij georganiseerd door de natuur, in het noorden van Noorwegen bestaat het.
Andere perspectieven
Sinds de aankomst van de haring, orca's en bultrug walvissen in de fjorden van Tromsø in december 2012 is er een hoop gebeurd. Vele toeristen zijn naar Tromsø afgereisd en een hele industrie van Noorse en buitenlandse whale watch bedrijven is er ontstaan. De walvissen kunnen bekeken worden vanaf de boot, maar de soepele regelgeving in Noorwegen maakt het voor de waaghalzen ook mogelijk om hun perspectief te verplaatsen naar onderwater. Daar koos ik voor zoals op de foto is te zien, met op de foto mijn bootje, de kapitein en de reisgenoten in 7mm dik wetsuit of droogpak. De waaghalzerij komt dan ook meer voort uit de barre weersomstandigheden dan de dieren: de watertemperatuur is 6 graden, de luchttemperatuur ligt vaak ruim onder het vriespunt, wat wordt gecombineerd met lange periodes (al zoekend naar walvissen) nat op een stalen bootje zitten. Van de orca's valt niet veel te vrezen; ongeacht of orca's vis of zoogdieren eten is er nog nooit een mens door een orca in de vrije natuur aangevallen. Maar toch blijft het spannend om een zeven meter grote orca of een veertien meter lange bultrug van zo dichtbij te zien.
Zwarte vinnen
In december 2012 waren ze in Tromsø, een stad in het arctische noorden van Noorwegen, blij verrast toen vissers melding maakten van grote hoeveelheden haringen en walvissen in de lokale fjorden. Orca's en bultruggen bevonden zich ineens vlakbij het centrum van deze toeristische stad. Waar toeristen normaal in de winter naar Tromsø komen voor het noorderlicht, ontstond er nu uit het niets een enorme buzz rondom alle orca's die er te zien waren. Een nieuwe golf van toeristen, bestaande uit wildlife en walvisliefhebbers, trok vervolgens ieder jaar naar de stad om dit bijzondere natuurspektakel waar te nemen. En geef ze eens ongelijk; weinig dingen zijn zo magisch als zwarte vinnen tegen de constante schemering van de naderende poolnacht.
Magisch licht in...Ar
Een aantal uur rijden vanuit Tromsø zijn de fjorden van Lyngen te vinden. Ik houd van het magische licht op dit deel van de planeet. Begin november is er maar ± vier uur licht per dag, wat zorgt voor een constante schemering. º De weg naar het dorpje Spåkenes is omgeven door een prachtig bos. Pas toen we de drone de lucht in stuurden zagen we hoe mooi het licht op de bomen viel. De fjorden als spectaculaire achtergrond en de lopende locals op het weggetje maken de foto voor mij compleet.
Aurora Borealis in...
Al enkele jaren kom ik in het noorden van Noorwegen om daar de dieren te fotograferen die afkomen op de enorme hoeveelheden haring die in de fjorden overwinteren. Orca's, bultrug walvissen, zeearenden; allemaal komen ze naar Noord Noorwegen om zich te te goed doen aan dit natuurspektakel. Een ander (veel bekender) natuurfenomeen dat hier is te bewonderen, is vastgelegd op deze foto: de Aurora Borealis. Helaas gooide voorheen het weer bijna altijd roet in het eten; of de sterkte van het noorderlicht was te laag, of de hemel was bewolkt. Deze keer had ik meer geluk. º Deze locatie hadden we al een paar dagen eerder gespot, op zo'n 45 minuten rijden vanaf onze uitvalsbasis in Skjervøy. Toen lagen er nog mooie ijsschotsen, maar helaas ging het dooien voordat de zonnewind sterk genoeg was om een krachtig poollicht te laten zien. Enkele dagen later was het wel zo ver. Bij een voorspelling op de KP index van 4 ( de schaal die de activiteit van zonnewind aangeeft, deze loopt van 0 tot 9) wachtten we geduldig af in de koude Noorse nacht tot het spektakel los zou barsten. Na lang wachten werden we eindelijk beloond. º Ooit werd mij verteld dat het noorderlicht in het echt helemaal niet groen is. Het is eerder een grijzige, snel bewegende wolk, die op de foto groen lijkt door de lange sluitertijd van je camera. Bij een lage zonnewind-activiteit is dit waar, maar zeker niet op de avond van deze foto. De Aurora Borealis danste door de lucht in felle kleuren groen, met randjes paars en roze. Zo adembenemend. Prachtige kleuren waarneembaar met het blote oog. Je zou haast vergeten om het vast te leggen.
Onontdekt Kaapverdië
Nadat Nicolão naar boven was gerend (zie andere foto's) kwam zijn broer Miró ook een kijkje nemen naar de vreemdelingen. Een van de twee moest wel op de geiten letten, dus Miró was weer snel weg. Een deel van de koekjes die we aan het eten waren deelden we met Nicolão, waarbij we zeiden (in een mengelmoes van Spaans, Engels en Kriolu) dat hij ze met zijn broer moest delen. Of hij dat echt heeft gedaan zullen we nooit weten; toen we wegreden stopte hij de koekjes met een ondeugende glimlach weg in zijn zak. º Aan de westkust van Afrika ligt de eilandengroep Kaapverdië. In de winter kom je er gemakkelijk en goedkoop via vluchten van budgetmaatschappijen, die er vooral toeristen met all-inclusive resort als eindbestemming afdroppen. Maar kijk iets verder en je ontdekt eilanden met weinig toeristen, goede bereikbaarheid, gastvrije locals, prachtige cultuur en adembenemende natuur. Santo Antão is een voorbeeld van zo'n eiland.
Onontdekt Kaapverdië.
Het meest bekende en fotogenieke dorpje van Santo Antão is Fontainhas. Gelegen op 158 meter hoogte tussen stijle kliffen en hoge bergen is dit dorpje met zijn kleurrijke huisjes meer dan het bezoeken waard. Ga ook zeker even het dorpje in voor een verkoelend drankje en een gezellig praatje met de locals. º Aan de westkust van Afrika ligt de eilandengroep Kaapverdië. In de winter kom je er gemakkelijk en goedkoop via vluchten van budgetmaatschappijen, die er vooral toeristen met all-inclusive resort als eindbestemming afdroppen. Maar kijk iets verder en je ontdekt eilanden met weinig toeristen, goede bereikbaarheid, gastvrije locals, prachtige cultuur en adembenemende natuur. Santo Antão is een voorbeeld van zo'n eiland.
Onontdekt Kaapverdië
Het bijzondere van Santo Antão is het verschil in landschap op een relatief klein oppervlakte. Op een vulkanisch eiland ter grootte van ongeveer twee keer Texel vind je ruige kusten, hoge bergen, weelderige jungle en - zoals op deze foto - kale berglandschappen. Onder fanatieke wandelaars is het eiland bekend en populair, maar het is ook mogelijk om er met een auto over rond te rijden. Sla dan zeker niet het drogere gedeelte over op het noordwesten van het eiland, waar deze foto genomen is. º Aan de westkust van Afrika ligt de eilandengroep Kaapverdië. In de winter kom je er gemakkelijk en goedkoop via vluchten van budgetmaatschappijen, die er vooral toeristen met all-inclusive resort als eindbestemming afdroppen. Maar kijk iets verder en je ontdekt eilanden met weinig toeristen, goede bereikbaarheid, gastvrije locals, prachtige cultuur en adembenemende natuur. Santo Antão is een voorbeeld van zo'n eiland.
Onontdekt Kaapverdië
Na aankomst op Santo Antão met de ferry vanuit Mindelo (ongeveer een uur varen) werden we opgewacht door een taxi van onze casa. Tijdens de rit pikten we veel liftende locals op. Na een vriendelijk bom dia en een nieuwsgierige blik kregen we meestal een duimpje omhoog of een lieve glimlach, zoals van dit meisje. º Aan de westkust van Afrika ligt de eilandengroep Kaapverdië. In de winter kom je er gemakkelijk en goedkoop via vluchten van budgetmaatschappijen, die er vooral toeristen met all-inclusive resort als eindbestemming afdroppen. Maar kijk iets verder en je ontdekt eilanden met weinig toeristen, goede bereikbaarheid, gastvrije locals, prachtige cultuur en adembenemende natuur. Santo Antão is een voorbeeld van zo'n eiland.
Onontdekt Kaapverdië
Een portret van de 8-jarige Nicolão. Eenmaal naar ons toegerend werden we begroet met een verlegen glimlach en een nieuwsgierige blik. Met gebaren en gebrekkig Portugees kwamen we achter zijn naam en leeftijd; poseren voor mijn camera wilde hij graag. Gek om zo ver van huis een Holland shirt tegen te komen, maar misschien ook weer niet door de nauwe banden in de scheepvaart tussen Kaapverdië en Nederland. Hierdoor bevindt zich in Nederland (en met name in Rotterdam) een aanzienlijke gemeenschap met zijn roots in Kaapverdië. º Aan de westkust van Afrika ligt de eilandengroep Kaapverdië. In de winter kom je er gemakkelijk en goedkoop via vluchten van budgetmaatschappijen, die er vooral toeristen met all-inclusive resort als eindbestemming afdroppen. Maar kijk iets verder en je ontdekt eilanden met weinig toeristen, goede bereikbaarheid, gastvrije locals, prachtige cultuur en adembenemende natuur. Santo Antão is een voorbeeld van zo'n eiland.
Onontdekt Kaapverdië
Op de foto zie je de 8-jarige Nicolão naar boven rennen in de bergen van Santo Antão, waar hij voor het begroeten van zijn buitenlandse bezoekers even pauze neemt van het herden van zijn geiten. Op de achtergrond is het eiland São Vicente te zien; naar de havenstad Mindelo is het relatief goedkoop vliegen en is het makkelijk verder reizen naar de prachtige natuur van Santo Antão. º Aan de westkust van Afrika ligt de eilandengroep Kaapverdië. In de winter kom je er gemakkelijk en goedkoop via vluchten van budgetmaatschappijen, die er vooral toeristen met all-inclusive resort als eindbestemming afdroppen. Maar kijk iets verder en je ontdekt eilanden met weinig toeristen, goede bereikbaarheid, gastvrije locals, prachtige cultuur en adembenemende natuur. Santo Antão is een voorbeeld van zo'n eiland.
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
