Rsteeghs
Borduren bij de...bus
Oh, wat vonden R. en ik Laos prachtig om doorheen te backpacken! In 2005 waren er nog niet zoveel toeristen en we waren vaak de enige blanken in de lokale bussen waarmee we reisden. Zo ook in de bus op weg van Vientiane naar Vang Vieng in het noorden, een prachtig ruig karstachtig gebied, doorsneden door een rivier. De weg ernaartoe was prachtig: schitterende vergezichten, diepe ravijnen, slingerende bergwegen en kleine dorpen met huizen op palen die deels boven het ravijn gebouwd waren. Gelukkig maakte de bus halverwege de rit van zes uur een stop, zodat we even konden bijkomen van het geslinger en onze benen konden strekken in het dorp. We liepen een stukje de onverharde weg af, maakten hier en daar een praatje, zagen een schooltje waar de kinderen net pauze hadden en buiten speelden met ook hier weer een prachtig uitzicht op de bergen in de verte. Een mooiere speelplek kunnen kinderen zich niet wensen! Tien minuten later liepen we weer terug naar de bus. En toen zat daar deze mevrouw, rustig aan de andere kant van de weg op de bus te wachten met een kannetje net getapte benzine terwijl ze een borduurwerkje afmaakte.
Op de berg - dynamiek
R. en ik zijn net terug van een heerlijke week in de Elzas. Deze Franse streek is ingeklemd tussen de bergen van de Vogezen in Frankrijk en de bergen van het Zwarte Woud in Duitsland. Hierdoor heerst er een micro-klimaat en is het er vaak mooi weer als het elders in deze landen slecht weer is. Zo ook vorige week: 30+ graden en zon. Heerlijk, daar waren we aan toe. Door het klimaat is het gebied ook uitstekend geschikt voor het verbouwen van druiven en dus het maken van wijn. In de dorpen zijn dan ook veel wijnhuizen te vinden. Naast deze schattige, kneuterige dorpjes die allemaal uit de Efteling lijken te zijn weggeplukt, kun je natuurlijk ook een uitstapje maken naar de bergen van Vogezen. Hier is het door de hoogte koeler en daardoor heerlijk voor het maken van lange wandelingen. Deze foto heb ik tijdens zo'n wandeling gemaakt, langs het Lac de Truites over hoogvlaktes en door prachtig bos- en heidegebied. Ik vond de begroeing op deze foto in combinatie met de schapenwolken in de lucht een heel dynamische aanblik geven Door een beetje van onderaf te fotograferen heb ik dit effect proberen te versterken.
Retro plukster
De Cameron Highlands in midden-west Maleisië (vasteland) staat bekend om zijn grote theeplantages. R. en ik zijn hier twee keer geweest en maakten steeds lange wandelingen door het prachtige groene gebied. Ook bezochten we verschillende theeplantages, waaronder die van Boh. Deze foto is daar genomen. Vanaf een groot uitkijkplatform had je zicht op de prachtige glooiende theevelden. Met flink inzoomen kon ik deze oranje theeplukster op de foto krijgen. Ze steekt lekker retro af met haar oranje shirt. Net zoals R. en ik vanaf zaterdag lekker retro zullen afsteken met onze oranje koelbox (uit de jaren 70) tussen de groene wijnranken van de Elzas waar we een weekje gaan kamperen.
Het betere...pleister
Merzouga in het zuidoosten van Marokko, bij de Erg Chebbi zandduinen, is een heel erg droog en stoffig plaatsje. Het waait er meestal flink en er is nauwelijks begroeiing dus de mensen bedekken zich tegen het opstuivende zand door het dragen van sluiers, gewaden en petjes. Ook de huizen worden beschermd, met rood zand vermengd met water. Op deze foto zie je twee mannen die bezig zijn om een muur met deze rode klei te bepleisteren. Nou ja, eentje doet het werk, de ander kijkt of het wel goed gebeurt. Echt strak is het niet, maar wat geeft dat? Als het maar functioneel is en die hobbelige rode muren zijn typisch iets voor zuidelijk Marokko. Ik vind ze prachtig!
Orgelfiets - zeg het.
Toen R. en ik in april voor mijn verjaardag in Brugge waren was het gelukkig mooi weer en konden we veel van de stad zien. Ook was het niet zo druk als in de toeristische zomermaanden en we konden lekker ongestoord en op ons gemak alle mooie plekjes bezoeken. We hadden een hotel midden in het centrum, ideaal als uitvalsbasis. 's Ochtends gingen we ontbijten bij Pain Quotidien, wat om de hoek van ons hotel zat. Een geweldige bakker/eethuis met voedzaam en gezond brood, met dik deeg en een stevige korst (dat is de filosofie en het smaakt ook echt heerklijk!) met lekkere vruchtenjams en donkere hazelnootpasta. Daarna de stad verkennen, langs de grachten, over pleinen (zoals dit plein met op de achtergrond de prachtige kerk en een ouderwetse handdraaiende en zingende orgelman), door kleine straatjes, voorbij alle mooie oude huizen en natuurlijk met af en toe een terras-stop voor een Belgisch biertje of een frietje. We sloten de twee dagen dat we er waren af bij biercafé en eethuis Cambrinus (ook om de hoek van ons hotel) waar we eenvoudig maar heel erg lekker aten. Een topweekend!
Behendige vingers
Ergens op Midden Lombok maakte de chauffeur met wie we naar het zuiden reden een korte tussenstop in een klein dorpje. Er kwamen weinig toeristen vertelde hij ons (en dat klopte ook op dat moment in ieder geval, we waren de enigen). We liepen wat door het straatje en kwamen bij een heel erg leuke winkel waar ze rotan manden en ander vlechtwerk maakten en verkochten. De eigenaresse van de winkel liet ons met haar behendige vingers heel enthousiast zien hoe dit gedaan werd en ik heb zelf ook nog een poging mogen wagen. Leuk! Uiteraard hebben we wat gekocht van deze lieve mevrouw, niet uit medelijden maar wel omdat ze nou eenmaal prachtige spullen maakte. Helaas konden we geen grote dingen van haar kopen, want we hadden nog een aantal maanden reizen voor de boeg, maar een paar kleine mandjes voor speelkaarten en toiletartikelen e.d. pasten prima in onze rugzakken en waren meteen ook functioneel.
500!!! Klosjes
Mijn 500e foto! En het leek me wel leuk om in hetzelfde thema te blijven als mijn vorige foto, dus we gaan hier van kantklossen in Brugge/België naar klosjes garen in Meknes/Marokko. En hier liggen toch zeker wel 500 klosjes, dus een mooie om mijn 500e foto mee te vieren. Klosjes in allerlei felle kleuren, een vrolijk gezicht, net als de vrolijke snuiter achterin het winkeltje die voor de foto even lollig deed. Zijn collega achter hem gaat onverstoord door met werken. Wat ze precies doen is mij niet duidelijk, maar er komt in ieder geval een soort spinnewiel aan te pas. Dit vrolijke winkeltje zag ik in de smalle straatjes van de medina van Meknes, een leuke plek om doorheen te dwalen.
Oma is de klos
Ik blijf nog heel even in België met deze foto, want dit lijkt me wel een mooie voor het handwerk-maandthema. Deze mooie oude dame had diezelfde ochtend haar kast eens uitgemest en vond daar een prachtig ouderwetse traditionele jurk met bijpassende broche. Na zich voor de spiegel te hebben opgetut, haar brilletje te hebben opgezet (oh nee, dat deed ze waarschijnlijk voor het optutten) en haar kantkloswerkje uit de lade van haar kaptafel te hebben gepakt, spoedde ze zich na een stevig ontbijt naar haar voordeur, zette deze open, pakte een tafeltje en krukje uit de gangkast en zette zich neer om in het voorjaarszonnetje (april) al klossend haar kanten kleedje af te maken. Onder het oog van enkele nieuwsgierige toeristen en iemand aan de overkant van de straat met een zoomlens ;-)
Kunsten op de...skate
Wat een gaaf skateplein kwam ik tegen tijdens mijn omzwervingen door Brussel vorige week donderdag! Het plein was heel groot met verschillende glooiende niveaus en helemaa beschilderd met uitbundige graffiti. Er waren jongeren van alle leeftijden bezig met het beoefenen van hun kunsten, de energie spatte er (soms letterlijk van het zweet) van af! De felle kleuren van het plein, de snelle "moves" van de jongens en meisjes, het was een feest om naar te kijken en te fotograferen. Deze jongen haalde allerlei ingewikkelde toeren uit met zijn fiets. Hij viel ook af en toe, dus die helm was geen overbodige luxe. Voor degegen die dit plein ook eens willen bezoeken: het ligt in de buurt van het Vossenplein bij de Huidevettersstraat en tegenover een kerk (waarschijnlijk de Onze Lieve Vrouwe Onbevlekt kerk)
RR in Brussel
Gisteren dagje Brussel “gedaan”. Ik was overdag alleen (heerlijk!) en heb me gefocust op de niet toeristische plekjes in en rond het centrum. Ben wel langs Manneke P. gelopen, puur toeval. Hem had ik al gezien en 1x is wat mij betreft genoeg. Wel leuk om daar alle Japanners met paraplu's te zien. Een grotere attractie wat mij betreft dan MP. Een van de toppers van de dag was voor mij de Marollen, waar ik op af ben gegaan n.a.v. een tip hier op RR. Een hele gezellige volkswijk, makkelijk te lopen vanaf Gare Central. Leuke vintage winkels en een grote vlooienmarkt (Vossenplein). Ook een enorme kermis waar ik deze RR foto heb gemaakt. Daarna terug richting centrum en bij toeval kwam ik op een groot skateplein beschilderd met graffiti. Geweldig!!!! Ik heb er anderhalf uur gezeten: kijken en foto's maken. Daarna: rammelende maag gevuld op leuk niet toeristisch pleintje en nog een stukje centrum gezien maar met grote boog om Grote Markt heen gelopen. Interessante achterafplekjes bezocht met veel graffiti en nog een mini-shoppingrondje gedaan. Toen een hoosbui (schuilen!), daarna richting hotel via groot park. 's Avonds lekker hapje gegeten met R. bij plaatselijke Griek. Het was een topdag!
Vanaf de ontbijttafel
In 2004 verbleven R. en ik een aantal heerlijke dagen aan het strand bij Negombo, een leuke levendige plaats aan de westkust van Sri Lanka. Naast het verkennen van het stadje genoten we ook van de eenvoud van het strand (geen massatoerisme) dat recht voor de deur van ons hotelletje lag. Elke ochtend ontbeten we met uitzicht op de typische vissersboten die op het zand lagen of in de verte aan de horizon op zee voeren. Met tientallen tegelijk, vooral in de ochtend. Ook zagen we vaak een meneer het strand vegen, op en neer liep hij met zijn hark het strand over. Je ziet hem op de foto tussen de twee boten op het strand. Een heerlijke plek! Naast de deur zat overigens een hotel waar je meerdere soorten ayurveda behandelingen kon doen, van een enkele dag tot meerdere dagen achter elkaar. Ik heb dat 3 dagen gedaan terwijl R. ging duiken. Ook heerlijk! Heel onwerkelijk om te beseffen dat deze plek een week nadat wij er weg waren er misschien heel anders uitzag, toen de Tsunami plaatsvond....
Borduurwerk
In Mexico City liepen R. en ik bij toeval over een lokale handwerk markt die plaatsvond op een binnenplaats. Heel leuk om alle werklieden bezig te zien. Zoals deze mevrouw die de mooie typisch Mexicaanse kleden en tunieken aan het afwerken is met borduurwerk. Ik fotografeerde van grote afstand en moest behoorlijk inzoomen. Ze wist wel dat ik fotografeerde, vond dit prima en ging vervolgens onverstoorbaar verder met haar werk, heel geconcentreerd.
Sprookjesachtig mooi
Bij mijn hiervoor geplaatste foto van Milford Sound was de mist al opgetrokken, na een dag vol regen. Op deze foto die ik in de vroege ochtend maakte op weg naar de boot waarmee we een prachtige tocht door het fjordengebied zouden maken trok de mist in flarden op om boven de kliffen te verdwijnen. Een sprookjesachtig mooi gezicht en het begin van een geweldige dag door het schitterende gebied!
Zo klein en nietig en
Milford Sound is een werkelijk waar schitterend fjordengebied in het zuidwesten van het Zuidereiland van Nieuw-Zeeland. R. en ik reden er in onze in Christchurch gekochte auto naartoe door een al even mooi en praktisch onbewoond gebied. Milford staat erom bekend een enorm aantal regendagen per jaar te hebben en dat bewees zich op de dag van onze aankomst: met bakken kwam het uit de lucht. Niet echt aantrekkelijk om met dit weer een boottocht door de fjorden te maken dus, maar dit wilden wel erg graag. We besloten onze tent op te zetten en hoopten dat het de volgende dag beter weer zou zijn. Gelukkig was dat zo! In alle vroegte vertrokken we naar de boot en terwijl we aan boord stapten trokken de wolken in prachtige lagen mist op tot boven de kliffen. Eenmaal onderweg begon de zon te schijnen en verscheen er een helderblauwe lucht. Echt schitterend om op deze manier de fjorden, met vele zeehonden, vogelsoorten en watervallen te ervaren. Omgeven door dit natuurschoon en de reusachtige rotsen voel je je dan heel erg nietig. Met deze foto kun je je hier misschien een beetje een beeld bij vormen, met de boten op de voorgrond.
Kunstige tandwielen
Op Mauritius groeit veel suikerriet. In een aantal fabrieken verspreid over het eiland wordt dit suikerriet verwerkt tot rum. R. en ik brachten een bezoek aan één van deze fabrieken om dit proces van dichtbij te zien. Heel interessant! We zagen hoe het ruwe riet via verschillende stadia omgevormd werd tot de alcoholische drank. Op deze foto zie je twee enorme tandwielen die een band aandrijven waarover de al in een eerder stadium gepelde suikerriet vervoerd wordt naar een volgende stap in het proces: het persen. De fabriek gonsde van het geluid van machines, er heerste een enorme bedrijvigheid. Deze tandwielen vond ik heel typerend voor deze van energie bruisende omgeving. Ze glommen ook nog eens prachtig van de smeerolie. Het hele beeld vond ik iets kunstzinnigs hebben en ik heb er een paar foto's van gemaakt.
Klein silhouet in Ame
Amed is een prachtige streek in het oosten van Bali. Nog ongerept, weinig toerisme en prachtige zwarte stranden. R. en ik verbleven in het dorpje zelf en liepen vaak 's avonds nog even over het strand in de richting van de zoutwinningen die er plaatsvinden. Het licht van de ondergaande zon is meestal prachtig en de zon zakt langzaam achter de machtige vulkaan Gunung Agung die de horizon domineert. Als je je omdraait en met je rug naar de vulkaan staat kijk je uit over het langrekte zwarte strand met zijn mooie ronde kiezels en de blauwe zee. En soms zie je aan het einde van de dag als het niet meer zo warm is iemand met een grote rieten mand en een veger het strand schoonmaken. Dat wordt niet gedaan voor de toeristen, maar gewoon omdat ze het zelf netjes vinden als het strand vrij blijft van aangespoelde slippers en plastic. Op deze foto zie je het kleine silhouet van zo'n strandveger, de rieten mand rechts naast haar. Het geeft de foto iets extra's. Verder is het een heel eenvoudig beeld: zee/strand/lucht. Het geeft wat mij betreft de mooie serene sfeer van deze regio heel goed weer.
Typerend koloniaal
Toen ik in Granada was heb ik er een soort "projectje' van gemaakt om de vele prachtige deuren te fotograferen. Ze zijn er in allerlei soorten: oud en afgebladderd, mooi gerestaureerd, in kleurige omlijstingen, met koper beslagen en zoals deze met houtgraveringen. Allemaal even mooi en uniek. Wat ik aan deze deur verder nog bijzonder vindt is de rest van de setting: de spierwitte muur, het oude koloniale pannendak met houten balken, de ijzeren lamp en het zwart/wit geblokte tegelvloertje. Je snapt het al: het is heerlijk om door Granada te wandelen als je in elke straat meerdere van dit soort deuren tegenkomt!
Modeshow?
Tijdens onze reis door Panama verbleven R. en ik een paar dagen in Chitré, een stad vlakbij de zuid-westkust van Panama. Er viel hier niet veel te doen, maar dat gaf niet. We vermaakten ons met luieren en door het stadje slenteren en het was fijn om even de enige toeristen te zijn. Er waren een paar gezellige straten met winkels en marktkramen en tijdens een van onze wandelingen kwamen we dit op straat tegen: een rij met etalagepoppen, of eigenlijk alleen de benen, met (spijker)broeken en rokjes in alle soorten en maten. Spijkerbroeken zie je heel veel in het straatbeeld van Midden-Amerika en zoals je ziet zijn de kontjes van de Panamese vrouwen iets parmantiger rond dan die van ons Hollanders. Ik vond het zo'n grappig gezicht dat ik, het verkeer trotserend, op staat ben gaan staan om deze modeshow van plastic benen vast te leggen.
Mystieke sfeer
Tijdens onze laatste vakantie naar Egypte verbleven we in Marsa Alam aan de Rode Zee. Marsa Alam ligt vrij zuidelijk en is nog niet zo erg toeristisch als bijvoorbeeld Sharm el Sheik of Hurghada waardoor het duiken nog ongerepter is. R. heeft dat dan ook veelvuldig gedaan, ik heb de tijd gebruikt om even lekker met een stapel boeken bij te komen van een drukke periode en van de zon te genieten. Veel foto's boven water maak je op zo'n vakantie niet (ik niet tenminste, ik ben niet zo van de "vakantiekiekjes") maar toch heb ik er een paar gemaakt, o.a. van een fakirshow en een aantal van dit soort beelden. Het is een detail van de muur in onze hotelkamer. De prachtige lamp was een bedlampje dat de muur ernaast heel erg mooi bescheen. Samen met het decoratieve ronde raampje (een doorkijkje naar de badkamer, ja het was een zeer mooie en luxe kamer ;-) vond ik het een mooi geheel en misschien iets om een keer groot af te laten drukken om thuis aan de muur te hangen, om zo de mystieke sfeer van het Oosten een beetje in onze huiskamer te brengen.
Dansende voetjes
Wat een feest, Carnaval in Panama Stad! R. en ik mochten het meemaken in 2009, we hebben ons drie dagen in het uitbundige festijn mogen mengen! Prachtige optochten, iedereen in een uitgelaten, vrolijke stemming, iedereen welkom, samen bier drinken en worst eten, kletsen en dansen met degene die toevallig naast je staat en echt overal confetti: in je haar, in je bier, in je schoenen, in je onderbroek en oh ja, ook nog op straat. Deze voetjes zijn van een klein meisje dat lekker aan het dansen was op straat, midden in een zee van confetti. Ze was verkleed als elfje met een prachtig roze tule jurkje en vleugeltjes (die niet op de foto staan). Bij het fotograferen heb ik expres een beetje meebewogen met het meisje, waardoor de confetti en haar voetjes niet helemaal scherp zijn.
Rijkelijk gedecoreerd
Dit is een deel van de prachtig gedecoreerde blauwe toeganspoort (Bab (=poort) Bou Jaloud) tot de medina in Fes. R. en ik zaten voordat we de poort doorgingen op een terrasje er pal naast van een kopje koffie te genieten en te kijken hoe busladingen vol toeristen werden uitgeladen om de medina te bezoeken. Gelukkig heb ik ook foto’s kunnen maken van de poort zonder toeristen erop (al eerde eentje geplaatst) en deze detailfoto. Daarna zijn we zelf ook de medina in gegaan, een gezellige wirwar van straatjes, winkeltjes, werkplaatsen en eethuisjes. R. en ik maken er altijd een sport van om ook de straatjes en eethuisjes te vinden waar geen toeristen komen en dat is in de medina van Fes ook weer gelukt (na enig zoekwerk). Heel leuk als je in een koffietentje van 4x3 meter tussen de lokale mensen zit, die vriendelijk plek voor je maken door een krukje op te schuiven. Of in een eethuisje te belanden waar je lekkere gefrituurde aardappel/groentenkoekjes kunt eten en met plaatselijke jongeren een praatje maakt (in het Frans).
Indonesië • Celebes (Sulawesi)
Indonesië • Celebes (Sulawesi)
Blonde lokken?
Toen R; en ik een maand op het eco-resort van vrienden op Pulau Bangka verbleven om mee te werken was er ook af en toe even tijd om op het strand te zitten of de jungle van het achterland te verkennen. Het eiland is zeer ongerept, er zijn slechts twee kleine dorpen, geen wegen (alleen zandpaden) en toen wij er voor het laatst waren (2009) twee kleinschalige toeristenaccommodaties. Vervoer gaat dus te voet of per boot. De mensen die op het eiland wonen leven van landbouw, palmbomen (kokosnoten/olie) en visserij. Op het strand van onze vrienden liggen verschillende vissersboten aangemeerd en worden bijbehorende spullen bewaard, zoals deze netten. Ik vond ze prachtig om te zien: een grote kluwen touw, die ik als ik ze alleen maar zou aanraken direct in een grote knoop zou veranderen maar waar de vissers precies van weten hoe ze uit te vouwen zodat er een bruikbaar net ontstaat. Het bovenste deel van deze netten is heel fijnmazig, ik vond het net op blonde plukken haar lijken. Het onderste deel bevat grover touw met loodstukjes en dobbertjes, zodat het net aan de ene kant zinkt en aan de ander kant blijft drijven aan de oppervlakte.
Hypnotiserend!
In Tsavo NP verbleven R. en ik een aantal geweldige lodges. Na een hele dag erop uit te zijn geweest om wildlife te spotten ging het bij de lodges gewoon door. Eén van deze plekken was op een rots gebouwd grenzend aan een enorme weidse groen/bruine vlakte met hier en daar een paar bomen waarover we o.a. bavianen, diverse hertsoorten en grote kuddes olifanten zagen lopen. Een prachtig uitzicht! De dieren kwamen ook heel dicht bij de lodge, waar twee waterpoelen waren waaruit ze dronken maar waarin ze ook een bad namen. Deze wat kleinere olifant ging na de grote lobbesen het water in en had de poel helemaal voor zichzelf. Hij ging kopje onder, kwam weer boven en draaide rondjes waardoor het water als hypnotiserende cirkels om hem heen draaide. Heel erg leuk om naar te kijken!
Bonte was
Over Pulau Mabul heb ik al het een en ander geschreven hier en ook heb ik er al meerdere foto's van geplaatst want het blijft voor mij een prachtige plek om te herinneren en elke ontmoeting met de plaatselijke bevolking is kleurrijk en vrolijk. Het is een klein eiland met alleen zandwegen, je loopt er zo omheen onderwijl een praatje makend met de aardige mensen en uitgelaten kinderen. Vooral in de uren aan het eind van de dag is het heel leuk om het eiland te verkennen en om foto's te maken, de mensen komen dan naar buiten. Zoals deze mevrouw die een wasje te drogen hangt. Een bonte was!!
Community-updates
NEEM DEEL AAN DE COMMUNITY OP FACEBOOK
01-11-2022 Zoals jullie weten, gaat de community stoppen. Wil jij graag nog in contact blijven met de andere communityleden? Word dan lid van de speciale Facebookgroep, die wordt beheerd door communityleden!
UPDATE: COLUMBUS COMMUNITY GAAT STOPPEN
27-08-2022 Helaas hebben we moeten besluiten dat we de community niet voort gaan zetten. We leggen je graag uit waarom. Lees verder >
